Στο Καρφί και στο Πέταλο

Γράφει ο Αναγνώστης Βαταμίδης

Κι αφού κέρδισαν, κέρδισαν, κέρδισαν μέσα στο ελληνικό σύστημα, μέσα στης χώρας και της ανεξέλεγκτης πολιτικής, κι αφού εκμεταλλεύτηκαν πολλές του κράτους ευκαιρίες, πολλοί από τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και όχι μόνο, σήμερα, ημέρες κρίσης, δύσκολες για την χώρα, ακούμε –και δεν διαψεύδεται-, πως ομαδικά τους πακτωλούς των χρημάτων που κέρδισαν, τους έστειλαν στις Βρυξέλες, στην Κύπρο, στην Ρωσία.
Από αυτούς σήμερα ζητάμε να τα φέρουν πίσω, με το γάντι τους φερόμαστε, χωρίς έλεγχο, χωρίς καμία συνέπεια, ως νέους εθνοσωτήρες.
Γιατί; Για να μας ξανακλέψουν, να ανδρωθούν ως μεγαλοπαράγοντες και πάλι της οικονομίας;
Δεν θα ελεγχθούν, δεν θα φορολογηθούν, δεν θα τους πει κανείς πώς και από πού κέρδισαν;
Από τις μίζες; Από τα ναρκωτικά; Από τις κλεψιές; Από την αισχροκέρδεια, τις κρατικές επιδοτήσεις, τις υπερτιμολογήσεις, τις κρατικές εργολαβίες;
Σ’ αυτούς δηλαδή τους «πατριώτες», ελπίζουμε ως Έλληνες, αυτούς εκλιπαρούν οι πολιτικές μας ηγεσίες;


Αλήθεια, πιστεύει κανείς πως αυτοί που με τον πρώτο οικονομικό κραδασμό απέσυραν τα λεφτά τους από την χώρα, θα τα φέρουν τώρα πίσω για το καλό μας;

Ή μήπως είναι κι αυτό ένα τερτίπι που θα κάνει χωρίς καμία επίπτωση, νόμιμα τα πιθανά παράνομα για χρόνια κέρδη;
Ναι στον επαναπατρισμό χρημάτων, ναι όμως και στον έλεγχο.
Έτσι κι αλλιώς οι εν λόγω κύριοι είναι γιαλαντζί «πατριώτες», είναι τυχοδιώκτες, ευκαιριακοί, με τον «πατριωτισμό» στην τσέπη.
Άραγε τους χρειαζόμαστε τέτοιους «πατριώτες», ή θα ήταν καλύτερα να ψάξουν και να βρουν ποιοι είναι αυτοί που λάκισαν με το χρήμα που στον τόπο κέρδισαν, τα ονόματά τους να δημοσιευθούν και από τον λαό να λοιδορηθούν ίσως και την επόμενη φορά συνετιστούν;


Αλήθεια, υπάρχουν και στον τόπο μας άνθρωποι με πολύ χρήμα που τα διοχέτευσαν στην Κύπρο;
Λέω ναι, υπάρχουν και είναι αρκετοί.

Υπάρχει αδικαιολόγητο χρήμα που έκανε φτερά.
Οι τράπεζες ξέρουν, μεταξύ τους οι πολίτες γνωρίζονται, μα για να πουν ονόματα τους φρενάρει το λεγόμενο απόρρητο, τους κλείνει το στόμα ο Νόμος.
Υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που έχουν χρήμα ουρά, που λειτουργούν ως μαυραγορίτες, που ψάχνουν για αγορές τοις μετρητοίς, χωρίς τραπεζικό δάνειο, αλλά σε τιμές κάτω από το 1/3. Πατώντας δηλαδή στην ανάγκη, στην συγκυρία.
Θα πει ίσως κάποιος, πως αυτό δεν είναι παράνομο. Ναι, δεν είναι και συμφωνώ.
Είναι όμως ανέντιμο; Ο λαός μας έχει άσχημες εμπειρίες από του είδους πρακτικές.


Άλλα μας λένε στα γυαλιά οι εθνοπατέρες, άλλα μεταξύ τους, διαφωνούν συμφωνώντας και μας μπερδεύουν με τα λογύδρια.
Σε ένα όμως είναι ξεκάθαροι, σε ένα συμφωνούν, στο ξεπούλημα του κράτους, στις αποκρατικοποιήσεις, στις απολύσεις.
Ο ένας μας πλασάρει τις απολύσεις μέσω ΑΣΕΠ, ο άλλος με περιορισμένο χρόνο και χωρίς επιδόματα, μα η ουσία είναι μία, η σταθερή εργασία να κρέμεται στα «λουλούδια».


Εκλιπαρούμε τους είκοσι επτά (27) εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μας δανείσουν με 5% για να τα δώσουμε με την σειρά μας στους δύο, Γερμανούς και Γάλλους.

Μας δανείζουν δηλαδή από την μια οι πολλοί και από την άλλη τα δίνουμε στους δύο και μάλιστα προκαλώντας τους.
Πουλήστε μας λένε για να μας πληρώσετε.
Κι εμείς ως καλοί χρεώστες, πουλάμε, πουλάμε, πουλάμε… Μόνο που δεν σκεφτόμαστε πως όταν μας τελειώσουν αυτά που μπορούμε σήμερα να πουλήσουμε τι θα τους δώσουμε μετά;
Τα νησιά μας; Είναι κι αυτό ένα ερώτημα, αν και πολλοί λένε πως κι αυτά τα έχουμε υποθηκεύσει.
Ε, ρε ταλαίπωρε Ρωμιέ, υπερήφανε έλληνα τι σου ‘μελε να πάθεις.
Για να δούμε πότε ο λαός θα κατασκηνώνει στις πλατείες αντί στις παραλίες. Πότε θα γεμίσουν οι δρόμοι με πανό συνθήματα και με οργισμένους άνεργους νέους;
Πάντως το καζάνι βράζει και όταν αυτό σκάσει από την πίεση, δεν γνωρίζει κανείς που θα πάει…

Άρθρο της Φ. Βλαχοπούλου

Η καταστροφή της χώρας είναι αποτέλεσμα κακής πολιτικής! Αυτό που φοβόντουσαν οι πολίτες ήρθε ως λαίλαπα να παρασύρει το ελάχιστο εναπομείναν στοιχείο βιωσιμότητας τους. Μία κακή κυβέρνηση, μία άτονη βραδυπορούσα αντιπολίτευση, ένας ανίκανος μηχανισμός στήριξης και υποστήριξης των συμφερόντων της χώρας.
Η ύστατη προσπάθεια συνεργασίας των κομμάτων με την κυβέρνηση απέβη ανεπιτυχής. Όσοι αρχηγοί συμμετείχαν, αφού πρωτίστως ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του Πρωθυπουργού, έθεσαν τους δικούς τους όρους, ως προϋπόθεση συνεργασίας στην προσπάθεια να αποτελματωθεί η χώρα. Για άλλη μια φορά πήρε θέση, ουσία και τύποις το «ναι μεν αλλά…», που ενεργεί ως απαλλακτικό για την αρνητική πρόθεση που είναι κεκαλυμμένη. Συμμετείχαν με την έπαρση της αρχηγίας, για να αποδείξουν πόσο σημαντικοί είναι, ώστε σε καίριες στιγμές για το έθνος έχουν υπολογίσιμη αξία. Αν είναι έτσι να επιτευχθεί συναίνεση, ερρέτω (ας λείπει).
Όλοι βέβαια προέβησαν σε δηλώσεις, άμα τη εξόδω τους εκ της συνάντησης τους με τον Πρωθυπουργό, για να δικαιολογήσουν την άρνησή τους. Αξιοσημείωτη είναι η δήλωση της κ. Μπακογιάννη: «Όχι στην φορολογία, ναι στην μείωση του κράτους» !!! Εδώ είμαστε. Γεννώνται εξ αυτού ερωτηματικά. Πρώτον, πώς εννοεί η κυρία Ντόρα την μείωση του κράτους, όταν δεν μειώνεται ο αριθμός των βουλευτών, δεν μειώνονται οι υπογραφές τους στις επιτροπές άρα και η «ταρίφα» τους, δεν εξομοιώνονται τα συντάξιμα χρόνια και το όριο ηλικίας τους για συνταξιοδότηση με αυτά των… κοινών θνητών-πολιτών, όπως και οι μηνιαίες αποδοχές τους με αυτές των δημοσίων υπαλλήλων; Ας μας πει αν ταρακουνήθηκαν οι αποδοχές των υπαλλήλων της Βουλής, αν προσλήφθηκαν καινούργιοι κατά την διάρκεια των σκληρών μέτρων τα οποία περιέλεξαν την ζωή των πολιτών και επί πλέον αν αληθεύει πως με το άνοιγμα και το κλείσιμο της Βουλής (κατά τους θερινούς μήνες), οι υπάλληλοι απολαμβάνουν δυο extra μισθούς; Επί συνόλω δεκαέξι μισθοί ετησίως!
Με την παρούσα κατάσταση η κυβέρνηση στοχεύει στην είσπραξη κόκκων άμμου, εμπρός στο αυξανόμενο χρέος, από την φορολόγηση παντί τρόπω των κοινών πολιτών. Πριν προβούν στα νέα φορολογικά μέτρα που θα συμπεριλάβουν στην μέγγενη και τους συνταξιούχους των 500, 600, 700 ευρώ τον μήνα, θα όφειλε ο οικονομικός φωστήρας του αρμόδιου υπουργείου, να δώσει οδηγίες προς τους «βυθιζόμενους» συνταξιούχους, ώστε να τους καθοδηγεί πώς και πού θα μοιράσουν την σύνταξη, που θα απομείνει από τις νέες φορολογίες. Έναν super mini προϋπολογισμό. Είναι σίγουρο πως κανείς από το επιτελείο των υπουργείων Οικονομίας και Οικονομικών δεν θα μπορέσει να πει πόσο κάνει το «λάδι» και πόσο το «ξύδι», για να βγάλουν το «λαδόξυδο».
Η ελληνική κοινωνία έχει πληθώρα αξιόλογων οικονομολόγων, αναλυτών, τεχνοκρατών, που ευτυχώς τους γνωρίσαμε τηλεοπτικά, αλλά δυστυχώς σε πολύ δύσκολους καιρούς.
Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει αντιληφθεί την ανεπάρκεια του κ. Παπακωνσταντίνου, ώστε πριν φθάσουμε στο έσχατο σημείο της εθνικής κατάντιας να συστρατεύσει ικανό αριθμό οικονομολόγων με άριστες γνώσεις, παρακάμπτοντας γραφειοκρατία και νομιμότητα, γιατί όχι και να τους αναθέσει να χειρισθούν τα δημοσιονομικά της χώρας, μήπως και μειώσουμε το βάθος του βαράθρου, που η κακή διαχείριση των οικονομικών, των συμφωνιών, των όρων και της διαπραγμάτευσης γενικώς, οδήγησαν την χώρα σε κατάσταση μη αναστρέψιμη. Και βέβαια το χειρότερο όλων, να περιμένουμε το νέο χρεωστικό πακέτο εξ Ευρώπης, για να μη κατεβάσει η χώρα ρολά…

Έκτακτη είδηση!!!

Σήμερα στις 6 το απόγευμα όλοι στην Κεντρική Πλατεία της Ξάνθης να δηλώσουμε την αντίδρασή μας στα μέτρα που καταστρέφουν τους Έλληνες

Πρωτοσέλιδο της ΦτΞ 25.5.2011

Ο Π. Ψωμιάδης... Στο δρόμο που χάραξε η Ντόρα

Ο Π. Ψωμιάδης
Στο δρόμο που χάραξε η Ντόρα

Σούλα Ιακωβίδου, Πρόεδρος ΝΟΔΕ Ξάνθης:
«Η εσωστρέφεια αποτελεί παρελθόν για την Νέα Δημοκρατία. Υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα, με αυτά θα ασχοληθούμε και όχι με το ποιος θέλει να δημιουργήσει νέο κόμμα»

Οι αποστασίες στη Νέα Δημοκρατία φαίνεται πως δεν έχουν τελειωμό, αφού μετά την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, που δημιούργησε το δικό της ανεξάρτητο κόμμα, μαθαίνουμε πως και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης σκέφτεται να πράξει κάτι αντίστοιχο. Αιχμή του δόρατος για μια τέτοια απόφαση στάθηκε η πρόταση του κυρίου Π. Ψωμιάδη να προτείνει ως διάδοχό του τον αδελφό του, Διονύση. Ο Πρόεδρος της γαλάζιας παράταξης δεν φαίνεται να συμμερίστηκε τις απόψεις του Π. Ψωμιάδη, γεγονός που αποτυπώθηκε και στο σχετικό μήνυμα που του απέστειλε. Η αντιπαράθεση των δύο ανδρών οδήγησε στην απόφαση του πρώην Νομάρχη Θεσσαλονίκης, να εκδηλώσει την πρόθεσή του για δημιουργία αυτόνομου πολιτικού φορέα. Σίγουρα, η παραπάνω εξέλιξη αποτελεί μια άσχημη τροπή για τη Νέα Δημοκρατία, που πασχίζει απεγνωσμένα να κρατηθεί ενωμένη, ύστερα από την πανωλεθρία που την βρήκε στις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Αναφορικά με το θέμα ζητήσαμε την θέση της Προέδρου της ΝΟΔΕ Ξάνθης, κυρίας Σούλας Ιακωβίδου. Σύμφωνα με αυτά που επισήμανε η τελευταία στην εφημερίδα μας, «η Νέα Δημοκρατία παραμένει ενωμένη, όπως οφείλει στους Έλληνες και την Ελλάδα, η οποία βάλλεται από παντού, κυρίως από την παρούσα κυβέρνηση» και συνέχισε λέγοντας ότι «η εσωστρέφεια αποτελεί παρελθόν για την Νέα Δημοκρατία. Υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα, με αυτά θα ασχοληθούμε και όχι με το ποιος θέλει να δημιουργήσει νέο κόμμα».

Της Πολιτικής Το ##

Γράφει ο Σταύρος Βλαχόπουλος

Προς Γ. Παπασταματίου, Δήμο Ξάνθης και ΚΑΠΗ ενταύθα: Μετρήσατε η όχι τα δένδρα που φυτεύτηκαν στην Μνήμη του Λάμπρου Παπαντωνίου;

Επειδή πολλά λόγια ακούσαμε και ίσως δεν είμαι ο μοναδικός που όταν ακούει λόγια αηδιάζει και έχει εμετικές διαθέσεις, ρωτώ ευθέως τον αγαπητό Γ. Παπασταματίου να μου πει, αν μέτρησε τα δένδρα που φυτευτήκαν και πόσα είναι, γιατί από την μια ακούμε πως φυτευτήκαν 4.000 δενδρύλλια και από την άλλη, όσοι έχουν μετρήσει τα δέντρα, τα βρίσκουν πολύ λιγότερα. Για να σταματήσω να έχω εμετική διάθεση με αυτά που ακούω, μήπως μπορείτε να με διαφωτίσετε για το θέμα κύριε Παπασταματίου ή αν δεν μπορείτε, πείτε μου που να απευθυνθώ, για να λυθούν οι απορίες.
Υ.Γ.: Πρόσεξε αγαπητέ Γιώργο τι θα μου πεις, γιατί σίγουρα δεν θέλω να βρεθώ και πάλι στην δυσάρεστη θέση να σε διαψεύσω.

Πραγματικά συγχαρητήρια στον Δήμο Ξάνθης, για την εξοικονόμηση 500.000 ευρώ περίπου, τα οποία θα δαπανηθούν για βελτίωση σχολικού κτιρίου, αλλά δυστυχώς είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που χρειάζεται η πόλη:

Πραγματικά πρέπει να είμαστε υποστηρικτές τέτοιων ενεργειών, όπως της έγκρισης χρηματοδότησης για έργο το οποίο αφορά σχολικό κτίριο του Δήμου Ξάνθης, αλλά ειλικρινά θλίβομαι βλέποντας στις γύρω Περιφερειακές ενότητες να πέφτει πακτωλός χρημάτων, τα οποία απέχουν σε πολλαπλάσια μηδενικά από ότι αυτά που πέφτουν στην Ξάνθη. Πρόκειται για το έργο με το οποίο είχα έντονη αντιπαράθεση με τον Αντιδήμαρχο Χρήστο Μούρκα, αφού μετά από αποκάλυψη της εφημερίδας μου, για την απένταρη του έργου από το συγκεκριμένο πρόγραμμα, λόγω ολιγωρίας των αρμοδίων υπηρεσιών και πολιτικών προϊσταμένων του Δήμου Ξάνθης, πράγμα που αποδείχτηκε και με στοιχεία, αλλά ετέθη και από την αντιπολίτευση του Δήμου, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Σήμερα και αφού το κλίμα έγινε έφορο, οι αρμόδιες υπηρεσίες με τον πολιτικό τους προϊστάμενο και Αντιδήμαρχο Ξάνθης, κατάφεραν να εντάξουν το έργο και αυτό με την σειρά του να εγκριθεί από τον Υπερ-περιφερειάρχη κύριο Σώκο, άσχετα αν μας λυπεί το γεγονός πως η Ξάνθη συνεχίζει να αποτελεί ουραγό στην αξιοποίηση προγραμμάτων και έργων. Η πόλη μας χρειάζεται και χρήματα και σχεδιασμό ανάπτυξης που δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν είδαμε να υπάρχει, και πραγματικά αναρωτιέμαι, γιατί μέχρι σήμερα ο Δήμαρχος Ξάνθης και σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο, δεν διαμαρτύρεται στην Κυβέρνηση για την κατάντια στην οποία οδηγούν την περιοχή μας. Η έλλειψη έργων υποδομής έχει φτάσει πλέον σε βαθμό κακουργήματος και το χειρότερο όλων είναι πως, οι επιπτώσεις δεν θα βαρύνουν τους σημερινούς άρχοντες, αλλά όλα τα νέα παιδιά που τα επόμενα χρόνια θα επιδιώξουν να χτίσουν την οικογένειά τους εδώ.

Επιδότηση εργασίας 12%... Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Φράγκο δεν θα πάρουν οι επιχειρήσεις, αφού δεν υπάρχει τίποτα μέσα στα ταμεία:

Μπορεί οι εκπρόσωποι του επαγγελματοβιοτεχνικού κόσμου της Θράκης να συναντήθηκαν με τα αρμόδια Κυβερνητικά στελέχη για το θέμα της επιδότησης εργασίας 12%, που έχουν να λαμβάνουν πάρα πολλές επιχειρήσεις και το αποτέλεσμα των συναντήσεων αυτών να φαίνεται θετικό μόνο στα λόγια, αλλά όπως είναι γνωστό, στην χώρα του «ΘΑ» τα πάντα μένουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και τίποτε δεν τίθεται σε εφαρμογή. Έτσι θα γίνει και στην συγκεκριμένη περίπτωση, όπως αναφέρουν δικές μου πληροφορίες, αφού οι εντολές προς τον ΟΑΕΔ αναφέρουν πως δεν θα δοθεί φράγκο και σε κανέναν. Αυτή η θλιβερή εξέλιξη επιβεβαιώνεται και από το γεγονός πως δεν είναι δυνατόν από την μια η Κυβέρνηση να επιβάλλει επιπλέον φόρους ώστε να μαζέψει αυτά που έχει στην αρρωστημένη σφαίρα της φαντασίας της και από την άλλη να δίνει χρήματα. «Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος» είναι το σύνθημα που επικρατεί πλέον στις ημέρες μας και το μόνο σίγουρο είναι πως η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει μια στα ταμεία του κράτους.

Αν δεν πάρουμε την 5η δόση, θα περάσουμε σε στάση πληρωμών. Τάδε έφη Γ. Παπακωνσταντίνου. Θαρρείς και τώρα πληρωνόμαστε κύριε Υπουργέ:

Ειλικρινά απορώ κάποιες φορές, όταν ακούω τα Κυβερνητικά στελέχη να κάνουν δηλώσεις οι οποίες μπορεί φαινομενικά να αφορούν την Ελλάδα, αλλά στην πράξη απέχουν έτη φωτός από την αλήθεια. Σε στάση πληρωμών θα προβεί το κράτος, αν δεν πάρει την 5η δόση από το ΔΝΤ, μας είπε ο Υπουργός Οικονομικών, ενώ στην πραγματικότητα η χώρα μας έχει περιέλθει στον αστερισμό της στάσης πληρωμών εδώ και αρκετούς Μήνες. Είναι τυχαίο κύριε Παπακωνσταντίνου το γεγονός, ότι ούτε αδέσποτα σκυλιά δεν κυκλοφορούν πλέον στους δρόμους; Τόσες επιχειρήσεις που έκλεισαν και άλλες τόσες που είναι εγκεφαλικά νεκρές δεν σας φθάνουν για να αντιληφθείτε πως η στάση πληρωμών αποτελεί καθημερινότητα στην Ελλάδα; Γνωρίζετε κύριε Παπακωνσταντίνου, πόσες επιχειρήσεις έχουν να λαμβάνουν χρήματα από τον Δημόσιο και τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και σε τι ποσό ανέρχονται αυτές οι οφειλές; Βλέπεις στην Ελλάδα της Δημοκρατίας (;) τα πάντα λειτουργούν σε βαθμό ολιγαρχίας και αυτό αποδεικνύεται τόσο από τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάτε την χώρα εσείς οι 300, όσο και από το γεγονός πως αν κάποιος χρωστά στο Δημόσιο είναι καταδικασμένος, ενώ σε κάθε αντίθετη περίπτωση, συνεχίζει να παραμένει καταδικασμένος. Χρωστάμε στο κράτος, κινδυνεύουμε με τιμωρία που επιβάλλει ακόμα και φυλάκιση, ενώ αν μας χρωστά το κρότος, είναι σίγουρο πως δεν γλιτώνουμε την χρεοκοπία και το κλείσιμο της επιχείρησής μας. Τα δικά σας, δικά σας λοιπόν κύριοι Κυβερνώντες και τα δικά μας πάλι δικά σας.

Άρθρο της Φ. Βλαχοπούλου

Μετά από ενάμισι χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ και το «παραμύθι» της αισιοδοξίας, ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο, με επαναλαμβανόμενες τις διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού πως οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πάνε χαμένες, ήρθε η ώρα της αλήθειας. Αυτήν την αλήθεια που γνώριζαν οι πολίτες και στην οποία εθελοτυφλούσε η κυβέρνηση, για να μη παραδεχθεί την ανικανότητά της να μειώσει έστω την κρίση και όχι να την εξαφανίσει!
Αποτυχία του υπουργού οικονομικών, ο οποίος φαίνεται πως είναι ανεπαρκής στην ειδικότητά του και όμως εξακολουθεί να παραμένει στην θέση του, να έχει την εύνοια του Πρωθυπουργού και να παρασύρει τον ελληνικό λαό στην πλήρη οικονομική απογύμνωση.
Η ώρα της αλήθειας, που ομολογήθηκε από τον Πρωθυπουργό, αλλά κυρίως από τον κ. Παπακωνσταντίνου –on camera-, ξεσήκωσε την οργή, επισφράγισε την από μηνών κοροϊδία και ενίσχυσε την αναξιοπιστία, από την οποία οι πολίτες δεν πρόκειται να ξεφύγουν ποτέ. Μέχρι σήμερα η απόκρυψη της αλήθειας έχτιζε πύργους στην άμμο, αγνοώντας πως η «θάλασσα» της χώρας εξελίσσεται σε τσουνάμι, με όσα αυτό συνεπάγεται.
Οι ανίκανοι κάποια στιγμή, αλλά εγκαίρως, οφείλουν να αποχωρούν από την πολιτική πριν ολοκληρώσουν την καταστροφή, η οποία αμείλικτη και ταχέως ισοπεδώνει τα εναπομείναντα ψιχία εκ της ύφεσης. Η Ελλάδα σε ρόλο πειραματόζωου πρωτίστως στις κυβερνήσεις της και ακολούθως της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τους πλάνεψαν οι όροι λειτουργίας, οι εξελίξεις, η συνοχή, η μετατροπή των Ελλήνων πολιτών σε Ευρωπαίους πολίτες, τα οφέλη των εκταμιεύσεων πακέτων από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία, το ενιαίο νόμισμα, ενώ δεν ήταν έτοιμοι να τα διαχειριστούν με σύνεση και με απλά οικονομικά να φροντίσουν, ώστε να είναι πιστοί ακόλουθοι των όρων και των δεσμεύσεων που είχαν αναλάβει. Έτσι, στην πορεία το «καράβι» που λέγεται Ελλάδα, υπό το βάρος των προβλημάτων που δημιούργησαν οι ίδιοι εκάστοτε κυβερνώντες, μετατόπισαν το βάρος προς μια πλευρά, ώστε η βύθισή του να είναι αναπόφευκτη.
Η παρούσα κυβέρνηση, η κυβέρνηση της τρόικας και του Δ.Ν.Τ., όπως θα την καταγράψει η ιστορία, έκανε μια «τρύπα στο νερό». Άρχισε την αφαίμαξη των αδύναμων πολιτών και έριξε το βάρος στα δηλωμένα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων. Η ελίτ της ελληνικής κοινωνίας, που μεταξύ αυτών ήταν υπό καθεστώς μονιμότητος οι φοροδιαφεύγοντες, οι οποίοι πλούτιζαν παρανόμως και είχαν τρόπο να διαφυλάξουν τα καλά και συμφέροντα, έμειναν για το τέλος της πίτας, που το κράτος με την υποτονική του «τσιμπίδα» έβαλε στόχο. Έπιασαν πέντε-δέκα και κάτι έγινε.
Ανήμπορη η κυβέρνηση να τηρήσει τα αυτονόητα με την σύμπραξη των λαγωνικών των αρμοδίων υπουργείων. Άλλωστε μέχρι σήμερα δεν μας γνωστοποίησαν πόσα χρήματα μάζεψαν, μετά από την εφαρμογή των μέτρων του πρώτου μνημονίου. Τι κάλυψαν με αυτά; Είναι ευνόητο πως οφείλουν απαντήσεις προς τον ελληνικό λαό.
Ξαφνικά, εκτός όλων αυτών, ξεστόμισε ο κ. Παπακωνσταντίνου πως «αν δεν μας δοθεί το 5ο πακέτο η χώρα θα κατεβάσει ρολά». Διότι, «χρήματα υπάρχουν μόνο μέχρι τις 15 Ιουλίου»! Δηλαδή νέο δάνειο, νέοι τόκοι, νέοι φόβοι και η χρεοκοπία επ’ οφθαλμού. Άστα να πάνε.
Κουβέντα όμως για τις αμοιβές και τις συντάξεις των τριακοσίων, που από ευαισθησία και μόνον θα έπρεπε να καρατομηθούν, δεν γίνεται σε καμία περίπτωση. Είναι κατοχυρωμένοι, διασφαλισμένοι και… ευλογούν τα γένια τους. Ε! λοιπόν μετά από όλα αυτά πώς είναι δυνατόν οι Έλληνες πολίτες να μην κλαίνε την μοίρα τους;