Γράφει ο Σταύρος Βλαχόπουλος
Δεν αντέχεται άλλο η κατάσταση με τις απεργίες στην Ξάνθη:
Ζούμε σε μια μικρή πόλη την οποία πριν κάποια χρόνια ορισμένοι ονόμασαν πόλη με τα χίλια χρώματα, αλλά δυστυχώς τις τελευταίες ημέρες έχει μετατραπεί σε πόλη με τα χιλιάδες σκουπίδια. Αναρωτιέμαι πως θα ανεχόμασταν αυτήν την κατάσταση σε περίπτωση που η θερμοκρασία ήταν σε υψηλότερα επίπεδα και πως θα ζούσαμε με αυτήν την βρώμα και την δυσωδία. Απεργούν οι Δημοτικοί Υπάλληλοι και πνιγήκαμε στα σκουπίδια, επειδή τους κόβουν επιδόματα και μισθούς, αλλά αλήθεια δεν είδα ποτέ κανέναν από τους απεργούντες, να απεργεί και να διαμαρτύρεται γιατί δουλεύει λιγότερο από αυτό που θα έπρεπε να δουλεύει και σίγουρα δεν αναφέρομαι στα ωράρια, αλλά στην παραγωγικότητα. Δυστυχώς οι εκάστοτε Κυβερνήσεις της χώρας μας, δεν φάνηκαν ικανές ώστε να πατάξουν κάποια προβλήματα που χρίζουν αμέσου παρεμβάσεως, όπως αυτό της αξιολόγησης παραγωγικότητας σε Δημόσιους και Δημοτικούς Υπαλλήλους. Γιατί κύριοι απεργούντες δεν απεργήσατε ποτέ, επειδή καθυστερεί η έκδοση οικοδομικών αδειών ή η έκδοση αδειών σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος; Γιατί δεν απεργήσατε ποτέ επειδή δεν τίθεται σε εφαρμογή ο νόμος Πεπονή;
Όταν θα κλείσουν όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, τότε να δούμε ποιοι θα πληρώνουν το Δημόσιο:
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι στο συγκεκριμένο θέμα και σίγουρα δεν σας έχω κουράσει, αφού όλοι συμφωνείτε πως αν δεν υπήρχε ο ιδιωτικός τομέας, τότε η Ελλάδα δεν θα υπήρχε ως χώρα. Πολλές φορές οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν πληρώσει την νύφη και δυστυχώς ακόμα πληρώνουν τα σπασμένα των κατά καιρούς Κυβερνήσεων της χώρας. Κανένα μέτρο στήριξης των επιχειρήσεων δεν έχει ληφθεί μέχρι σήμερα και το μοναδικό όνειρο – εφιάλτης που φαντάζει στα μάτια όλων μας, είναι το κλείσιμο των επιχειρήσεων μας με μαθηματική ακρίβεια και με αποτελέσματα τα οποία βέβαια επιλεκτικά κάποιοι δεν θέλουν να δουν. Αν κλείσουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, δεν θα αυξηθεί μόνο η ανεργία, αλλά θα κάνουν κατακόρυφη βουτιά τα έσοδα του δημοσίου, που δυστυχώς δεν ήταν ποτέ καλά στην χώρα μας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλυφθούν οι πληρωμές των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και με τον γενικότερο καταστροφικό για την χώρα μας κατήφορο. Δυστυχώς όμως όσοι το γνωρίζουν αυτό και αναφέρομαι στους Δημοσίους Υπαλλήλους κυρίως, δεν τους νοιάζει και δεν το σκέφτονται, γιατί πολύ απλά, αυτοί όταν αποφασίζουν να απεργήσουν, ταλαιπωρούν τους ιδιώτες με τις οποιεσδήποτε κινητοποιήσεις τους, ενώ αν συμβεί το αντίθετο, δεν θα τους νοιάξει καθόλου, γιατί είτε κλείσει την επιχείρηση του κάποιος ιδιώτης είτε όχι, αυτοί θα πληρωθούν κανονικά το μηνιάτικο τους.
Αφού μας εκβίασαν με την τρίτη δόση και η Κυβέρνηση έσκυψε για ακόμα μια φορά το κεφάλι όλων των Ελλήνων, μας λένε ότι είναι και ευχαριστημένοι:

Καθημερινό φαινόμενο τα ψώνια των Ξανθιωτών σε Βουλγαρία, λόγω φθηνότερων τιμών:
Τα μετράνε από εδώ, τα μετράνε από εκεί, αλλά δυστυχώς δεν τους βγαίνει και έτσι πολλοί συμπολίτες μας είναι αυτοί, που μετά από τις πράξεις προσθαφαίρεσης που έχουν κατά καιρούς πραγματοποιήσει, θεωρούν ότι το να ψωνίζουν για ολόκληρη την εβδομάδα ή τον μήνα από την γειτονική Βουλγαρία τους συμφέρει. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω βρεθεί σε συζητήσεις των οποίων το συμπέρασμα είναι ένα και δεν χωρά αμφισβήτηση. Η αγορά της Ξάνθης είναι ακριβή για τους Ξανθιώτες και για τον λόγο αυτό επιλέγουν συμφερότερες λύσεις για την επιβίωση τους. Η βενζίνη, την οποία θα ξοδέψουν για να φτάσουν στην Βουλγαρία και να επιστρέψουν, σε αξία είναι μικρότερη από αυτήν που κερδίζουν πραγματοποιώντας αγορές από εκεί και έτσι όπως οι ίδιοι λένε, συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου, όπου το ωφέλιμο ζητούμενο, είναι η εξοικονόμηση χρημάτων.