Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Άρθρο της Φ. Βλαχοπούλου

Ο νίπτων τας χείρας του, ως σύγχρονος Πόντιος Πιλάτος, στα διαδραματισθέντα επί σειρά ετών στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, είναι καθώς φαίνεται ο κ. Θ. Πάγκαλος, ο οποίος αποποιείται πάσης ευθύνης επί των ανομημάτων που θεωρούνταν ενσωματωμένα στον τρόπο λειτουργίας της εξουσίας.
Ισχυρίζεται μάλιστα πως η Ν.Δ. αποπειράται να εξοντώσει την προσωπικότητά του. Μεταξύ όσων είπε σε συνέντευξή του, αναφέρθηκε πως είναι υπέρμαχος της αρετής και της εκτός ρουσφετιού πολιτικής !!! Βεβαίως αν ρωτήσουμε όλους όσους πέρασαν από τα βουλευτικά έδρανα (τέως και νυν), κανείς δεν θα ομολογήσει πως ακολούθησε ρουσφετολογική πολιτική ή πως συμμετείχε σ’ αυτό που συνηθίζουμε να λέμε διασπάθιση δημοσίου χρήματος και στα συνακόλουθα αυτής. Άρα τι να σκεφθεί ο απλός πολίτης; Να συμπεράνει πως αυτός ή η πλειονότης του ελληνικού πληθυσμού διόρισε τους «παραθυράτους» στο δημόσιο; Να πιστέψει πως η «αγιοποίηση» ακολουθεί την… βουλευτική πορεία, αφού όλοι οι τέως και οι νυν είναι «οπαδοί» της αρετής; Πιθανόν. Το πιθανότερο όμως είναι πως αν οι Έλληνες διαφύγουν της τρέλας εκ της οικονομικής κρίσης, τότε δεν θα ξεφύγουν από αυτήν, εξαιτίας των όσων ακούγονται από το στόμα πολιτικών ανδρών. Δοξάστε τους!
Τι πιο εύκολο να αρνηθεί κάποιος τα λεγόμενά του, από το να ισχυρισθεί πως παρανοήθηκαν τα λόγια του και πως δεν ερμηνεύτηκαν επακριβώς. Είναι αυτό που πιθανολογούν οι πολίτες και το χρησιμοποιούν ευρέως με ειρωνική διάθεση. Ποιο; Πως όλοι οι Έλληνες δεν μιλούν την ίδια γλώσσα.
Χαρακτηριστικά ο κ. Πάγκαλος έπρεπε κάπως να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Προκειμένου να μην ζητήσει συγνώμη από τον ελληνικό λαό, σχετικά με τα απαξιωτικά που ξεστόμισε κατά καιρούς, χρησιμοποίησε το «ναι μεν αλλά», απαλλάσσοντας εαυτόν από την κυριολεξία των χαρακτηρισμών που εκσφενδόνισε κατά μερίδας Ελλήνων πολιτών.
Ομολόγησε επίσης «την διασπάθιση πολιτικού χρήματος (σημαντικές περιπτώσεις) που πρέπει να εξελιχθούν σε ποινικές υποθέσεις απόδοσης ευθυνών».
Όπως και για τις «παράνομες προμήθειες (βάσει αποδείξεων βεβαίως) να υπάρξει διαλεύκανση και τιμωρία»! Αστεία πράγματα. Στα λόγια όλα γίνονται, από πράξεις δεν βλέπουμε κάτι, που να «εξαγνίζει» τον πολιτικό βίο της χώρας. Όσο για «τα μεγάλα χρέη τα προκάλεσε το ίδιο το σύστημα, το οποίο εκμεταλλεύτηκαν κάποιοι για να πλουτίσουν και αυτοί πρέπει να τιμωρηθούν»! «Έγκλημα και τιμωρία». Ουδόλως. «Έγκλημα και ατιμωρησία». Το πρώτο βρίσκεται στα λόγια και το δεύτερο ισχυροποιείται ως άποψη των πολιτών, διότι λόγω εμπειριών η ατιμωρησία έχει καθιερωθεί από αδράνεια, σκοπιμότητα, αδιαφορία και εν κατακλείδι παραγραφών. Το τελευταίο ως μείζον και ουσιαστικό της απαλλαγής εκ των ευθυνών. Το κυριότερο όλων βέβαια, η πάγια τακτική πως για όλα φταίνε οι προηγούμενοι και η σιωπή επί των ονομάτων των προσώπων που ενήργησαν και συνήργησαν στην διάπραξη «εγκλημάτων» (σχετικός ο όρος), εις βάρος των Ελλήνων.
Γι’ αυτούς τους λόγους και όχι μόνο, θα όφειλαν να παύσουν τις «φανφάρες» και την εξαιτίας αυτών έκθεση τους στην κοινή γνώμη, που εξελίχθηκε αμείλικτη και απαξιωτική εντελώς, για τους πολιτικούς και το «πολιτικό σύστημα» (κατά τον κ. Πάγκαλο ο όρος). Επιτέλους οι πολίτες αφυπνίσθηκαν, αλλά ακόμη δεν σήκωσαν… κεφάλι. Ίδωμεν…