Βλέποντας το δέντρο και χάνοντας το δάσος…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Ο φίλα προσκείμενος στα αμερικάνικα πρότυπα πρωθυπουργός της χώρας, αποδεικνύει σε καθημερινή βάση την γραμμή που ακολουθεί, όσον αφορά την πολιτική του πορεία.
Αδιαμφισβήτητα, ο κύριος Γ. Παπανδρέου είναι πάρα πολύ συμπαθής, ζεστός και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ένας ευδιάθετος πολιτικός. Ακόμη και όταν τα πράγματα ζορίζουν επικίνδυνα, λόγω των ασφυκτικών δημοσιονομικών της χώρας, αυτός συνεχίζει να είναι ένας χαμογελαστός και προσιτός πολιτικός. Δεν ξέρω, αν γι’ αυτό ευθύνεται η αμηχανία ή ο πηγαίος αυθορμητισμός του. Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι έχει το λαϊκό έρεισμα, το οποίο, δυστυχώς, δεν έχουν οι περισσότεροι πολιτικοί ταγοί παρατάξεων και κομμάτων.
Ένα προφίλ, που αν και ξένο για τα ελληνικά πρότυπα, γνωρίζει μεγάλη απήχηση, γιατί ο απλός πολίτης έχει μάθει να επιλέγει με βάση το λαϊκό του αίσθημα. Για να μην θυμηθώ τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της προηγούμενης κυβέρνησης, τον κύριο Αντώναρο, που τρόμαζες, μόνον, που σε κοιτούσε. Οι δηλώσεις του λιτές και απόλυτες, πάντοτε σε ύφος αυστηρό. Ούτε ένα χαμόγελο, ούτε ένα γλυκό βλέμμα βρε αδελφέ. Και να φανταστεί κανείς, ότι αυτός ο άνθρωπος αποτελούσε την δημόσια εικόνα του κόμματος, αφού μετέφερε τις αποφάσεις της κυβέρνησης στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Περασμένα ξεχασμένα...
Σήμερα, ζούμε σε ένα νέο πολιτικό γίγνεσθαι με σοσιαλιστές, χαρούμενους πολιτικούς, που ταξιδεύουν διαρκώς στο εξωτερικό, κάνοντας ανοίγματα προς τους ευρωπαίους εταίρους.
Που τον βρίσκεις που τον χάνεις, κάπου στην Ευρώπη θα τριγυρίζει ο ισχυρός άνδρας της χώρας. Αρχίζει να μας δημιουργείται η εντύπωση, πως περνάει τον περισσότερο χρόνο του έξω από τα σύνορα της χώρας. Δίνουν και παίρνουν οι συνεντεύξεις σε ξένα μέσα ενημέρωσης. Βλέπετε, βοηθάνε και τα αψεγάδιαστα αγγλικά. Στο εξωτερικό δείχνουν να τον καταλαβαίνουν καλύτερα. Εξάλλου, έχει το πρότυπο, που είναι αρεστό στους «φίλους» Αμερικάνους. Με αυτά τα δεδομένα, η πολιτική φυσιογνωμία του Γ. Παπανδρέου έχει πέραση στο εξωτερικό, αφού εκεί ξέρει να κινείται με άνεση και περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Σε αντίθεση με τον πρώην Πρωθυπουργό, τον Κ. Καραμανλή (είμαι σίγουρη πως τον θυμάστε ακόμα), ο οποίος πέρα από το γεγονός, ότι είχε αδούλευτα τα αγγλικά του και δεν μπορούσε να βρει μια χρυσή τομή με τους ξένους ηγέτες, που τον κοιτούσαν με στραβό μάτι, ο σημερινός πρωθυπουργός, κινείται στην Ευρώπη με μεγάλη άνεση.
Δυστυχώς, η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί στην “μεγάλη” ιδέα, ότι όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από την Αμερική και την Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα να μένει έξω από ευνοϊκές συνεργασίας με τις υπόλοιπες ισχυρές χώρες. Αντιθέτως, η γειτονική Τουρκία έχει πιάσει το νόημα, αφού εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες που της δίνονται.
Οι ανούσιες θεωρητικές προσεγγίσεις σημαντικών ζητημάτων που δεν αποδίδουν, απέχουν μακράν από ουσιαστικές πρωτοβουλίες, ικανές να συμβάλουν στην ανάπτυξη της χώρας. Γιατί στην Ελλάδα έχουμε μάθει να ασχολούμαστε με το περιτύλιγμα και όχι με το περιεχόμενο. Και όσο ο πρωθυπουργός μας αλωνίζει την Ευρώπη, δίνοντας συνεντεύξεις και ποζάροντας σε φακούς δημοσιογράφων, στα πλαίσια της εξωτερικής του πολιτικής, εμείς πάμε από το κακό στο χειρότερο…
