Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Της Πολιτικής Το ## Γράφει ο Σταύρος Βλαχόπουλος

Της Πολιτικής Το ##

Γράφει ο Σταύρος Βλαχόπουλος



Τα μποφόρ της θάλασσας έφεραν τρικυμία στα Άβδηρα:

  Αρκετά αγανακτισμένοι μου τηλεφώνησαν χθες κάτοικοι του Νεοσύστατου Δήμου Αβδήρων και μου ζήτησαν να κριτικάρω την γεμάτη ήξης αφίξης στάση της νυν Δημάρχου Αβδήρων Εύας Τσακίρη, η οποία επιχειρεί το τελευταίο διάστημα να διατηρηθεί στο προσκήνιο, παίζοντας παιχνίδια ψυχρού πολέμου. Βέβαια, η ίδια δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια, υποστηρίζοντας την άποψη ότι θα είναι ανεξάρτητη υποψήφια Δήμαρχος, αλλά φωτιά χωρίς καπνό δεν υπάρχει και επειδή γνωρίζουμε καλά τέτοιου είδους παιχνίδια, ξέρουμε πως οι πονηρές βολιδοσκοπήσεις αυτού του είδους, έχουν ως στόχο την παραμονή των προσώπων που αποσύρονται, στο προσκήνιο για αρκετό καιρό ακόμα. Κανένας δεν απαγόρεψε στην Δήμαρχο των Αβδήρων να είναι εκ νέου υποψήφια, αλλά δεν μπορεί από την μια να βγάζει ανακοίνωση με την οποία προτείνει την απόσυρση των νυν Δημάρχων της περιοχής και την συστράτευσή τους στο πλευρό ενός νέου προσώπου και από την άλλη να πετά φωτοβολίδες, εντάσσοντας και πάλι τον εαυτό της στο παιχνίδι.



«Αυτομαστιγώνεται» ο Μίχογλου παρασυρόμενος από λάθος άτομα:

  Σαν πρόβατο επί σφαγή οδηγούν τον Θ. Μίχογλου οι δήθεν υποστηρικτές του, που φροντίζουν πρώτα να μάθουν από τον ίδιο τις κινήσεις του και στην συνέχεια ως προτεραιότητά τους έχουν να τις διαρρέουν προς τα έξω, δημιουργώντας του περισσότερα προβλήματα. Ήμουν και συνεχίζω να είμαι ένας από τους ανθρώπους, που θεωρεί τον Θ. Μίχογλου άξιο για να χτυπήσει τον Δήμο Τοπείρου, τον στήριζα και τον στηρίζω ως φίλο μου, αλλά δεν μπορώ να ανέχομαι την ύπαρξη τέτοιων λαθών, την στιγμή που αυτά ακυρώνουν όλες τις καλές προσπάθειες που γίνονται μέχρι τώρα. Είναι καιρός δε, να μάθει ο υποψήφιος Δήμαρχος Τοπείρου Θ. Μίχογλου πως, κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν πρέπει να εμπιστεύεται κανέναν και να υπολογίζει ακόμα και την σκιά του.



Για την Καθυστέρηση των έργων στην Αν. Δημητρίου φταίει ο Εργολάβος. Τάδε έφη Μ. Στυλιανίδης Δήμαρχος Ξάνθης. Ο Δήμος κύριε Δήμαρχε δεν έχει ποτέ ευθύνες;

  Πραγματικά απολαμβάνω τέτοιου είδους απαντήσεις από τον Δήμαρχο Ξάνθης και χαίρομαι ιδιαίτερα όταν επιτέλους, έστω και με αυτόν τον τρόπο αποδίδονται ευθύνες στους αρμόδιους των προβλημάτων, αλλά ειλικρινά αναρωτιέμαι, πως γίνεται να έχει ευθύνη ο εργολάβος για την καθυστέρηση και να μην έχει ευθύνες ο Δήμος, αφού το έργο έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και θα έπρεπε να επιβάλλονται οι όποιες ποινικές ρήτρες εις βάρος του αναδόχου, εφόσον παρατηρείται καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των εργασιών.

  Είναι λογικό κύριε Δήμαρχε να δίνονται τόσο μεγάλες προσφορές κατά την διενέργεια των δημοπρασιών στα έργα και ακόμα πιο λογικό το να δημιουργούνται προβλήματα κατά την εκτέλεση των έργων αυτών, από την στιγμή που ο εργολάβος με τέτοιες εκπτώσεις μπαίνει μέσα οικονομικά και μάλιστα με μαθηματική ακρίβεια. Θα μπορούσε κάλλιστα ο Δήμος να έκρινε πως με τόσο μεγάλες προσφορές και εκπτώσεις, θα κινδύνευε να τιναχτεί το έργο στον αέρα και να επαναπροκήρυσσε διαγωνισμό, ώστε να το έπαιρνε ένας εργολάβος που θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στο χρονοδιάγραμμα, με στόχο την μη παρατεταμένη ταλαιπωρία των κατοίκων της περιοχής. Άσε που από τα όσα μέχρι σήμερα έχω δει να κατασκευάζονται στην Ανδρέου Δημητρίου, μπορώ με βεβαιότητα να πω, ότι ο συγκεκριμένος δρόμος θα αντιμετωπίσει σοβαρά κυκλοφοριακά προβλήματα.



Με κατευθυνόμενα «πυρά» επιχειρούν να σπάσουν το ηθικό της προέδρου της ΝΟΔΕ:

  Ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση και αναφέρομαι σε αυτές που θα ήταν πρόεδρος της ΝΟΔΕ Ξάνθης ο εκλεκτός τους, θα έδιναν χρόνο προσαρμογής και θα δικαιολογούσαν κάποιες παραλείψεις με χίλια μύρια ψέματα, με το που είδαν την Σ. Ιακωβίδου να γίνεται αποδεκτή από το σύνολο των ψηφοφόρων του κόμματος και να ανεβαίνει σε πρωτοφανή υψηλά ποσοστά στην προτίμηση του κόσμου, έναντι του τότε εσωκομματικού «αντιπάλου» της , άρχισαν κατευθυνόμενα να την «πετροβολούν» με ένα σορό κοτσάνες που ανακαλύπτει και δημιουργεί η φαντασία τους, με στόχο το σπάσιμο του ηθικού της. Θεωρούν πως με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρουν να την εξοργίσουν οδηγώντας την σε λάθη και παρακαλούν καθημερινά να εκτεθεί ανεπανόρθωτα για να πανηγυρίσουν. Είναι γνωστή η μέθοδος «ο θάνατος σου η ζωή μου» και σίγουρα στις μέρες μας δεν πιάνει, γιατί άλλο να είσαι στον κόσμο σου και όταν σε φτύνουν να λες πως ψιχαλίζει και άλλο να είσαι καθαρός και άφθαρτος, πράγμα που σημαίνει πως δεν σε αγγίζει τίποτε.



Λειτουργεί η όχι το Λιμενικό Ταμείο Λάγος; Αν λειτουργεί, γιατί δεν απάντησε στην πρόταση που κατατέθηκε από ιδιώτες και αφορά στην αξιοποίηση των Λιμένων του Νομού;

  Σίγουρα εδώ και αρκετό καιρό, το Λιμενικό Ταμείο Λάγος φαίνεται πως αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, αλλά σιγουρότερο είναι το γεγονός, ότι και στην λειτουργία του, κάποιοι ίσως θέλουν να το μετατρέψουν σε φορέα με σκουριασμένα γρανάζια. Σύμφωνα με πληροφορίες μου, υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό κατατεθειμένη ολοκληρωμένη πρόταση από ιδιώτες, οι οποίοι ζητούν να τους παραχωρηθούν τα Λιμάνια του Νομού μας για να τα αξιοποιήσουν και να τα λειτουργήσουν ακόμα και σε τομείς όπως ο Τουρισμός. Μέχρι σήμερα και ενώ το Λιμενικό Ταμείο ήταν υποχρεωμένο να απαντήσει στους ιδιώτες, για λόγους που μόνο οι διοικούντες του φορέα γνωρίζουν, δεν δόθηκε καμία απάντηση στους ενδιαφερομένους, ενώ από την άλλη τα λιμάνια φαίνονται εγκαταλελειμμένα στο έλεος του Θεού. Αυτή η άποψη βέβαια επικρατεί και στους κατοίκους της περιοχής, που βλέπουν  μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού τα τουριστικά σκάφη που επισκέπτονται ειδικά τον Λιμένα στο Πόρτο Λάγος, την στιγμή που άλλα Λιμάνια στους γύρω Νομούς, γνωρίζουν εδώ και αρκετά χρόνια ανάπτυξη σε όλα τα επίπεδα.



Και πάλι κοντά μας ο Αναγνώστης Βαταμίδης:

  Θα ήταν απαράδεκτο από πλευράς μου, να μην αναφερθώ και να μην καλωσορίσω τον επί σειρά ετών συνεργάτη της εφημερίδας μας, Αναγνώστη Βαταμίδη στην επάνοδό του, ξανά στον σχολιασμό της πολιτικής και όχι μόνο, επικαιρότητας. Μετά από το μικρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, επανήρθε δριμύτερος στην δημοσιογραφική οικογένεια της «ΦτΞ». Αναγνώστη καλώς μας ήρθες και πάλι, σου εύχομαι δύναμη και κουράγιο.