Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Άρθρο της Φ. Βλαχοπούλου

Πάλι μυστικές συναντήσεις! Ανύποπτος και απροστάτευτος ο Έλληνας πολίτης στην μυστικοπάθεια, στην κρυψίνοια, στην εσωστρέφεια της κυβέρνησης και τον διεθνή τύπο να σεναριογραφεί, ως γνώστης των λεπτομερειών των «διαβουλεύσεων» της κυβέρνησης της χώρας.
Όσο καλή διάθεση κι αν έχουν οι πολίτες, έστω ελαχιστοποιημένη, δεν μπορούν κάτι από τα ως άνω να τα κατατάξουν στην… εχεμύθεια. Άλλο το ένα και άλλο τα άλλα! Μη μπερδεύουμε τις έννοιες, διότι κάθε ουσιαστικό έχει την αυτονομία του. Το παρασκήνιο λοιπόν των μυστικών συναντήσεων δεν πρόκειται ποτέ να δει την πλήρη διαφάνεια, όπως αποδεικνύεται από το 2009 και εντεύθεν.
Ο Πρωθυπουργός τραμπαλίζεται διαψεύδοντας και οι Ευρωπαίοι με την ισχύ και την υπεροχή έναντι της καταπονεμένης χώρας μας επιμένουν στις αποκαλύψεις των μυστικών συναντήσεων και των διαλόγων που διημείφθησαν σ’ αυτές.
Εκτεθειμένος ο Πρωθυπουργός και ο κ. Παπακωνσταντίνου στα μάτια του ελληνικού λαού. Απ’ ότι φαίνεται όμως, ποσώς τους ενδιαφέρει. Ενδιαφέρει όμως όλους τους Έλληνες, που ζουν υπό το βάρος των σεναρίων, με την πιθανότητα εφαρμογής τους στην εξέλιξη της πορείας της χώρας και επαλήθευσής της, να είναι σε υψηλά ποσοστιαία επίπεδα. Πώς άλλωστε να επαναπαυθούμε στις δηλώσεις που διαψεύδονται από τον Πρωθυπουργό, για τα «κρύφια» που διαβουλεύεται με τους κορυφαίους του Δ.Ν.Τ., της Κεντρικής Τράπεζας και των αρμοδίων κορυφαίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Όλοι γνωρίζουν πως η θέση του Πρωθυπουργού δεν είναι η καλύτερη σε αυτές τις συναντήσεις, διότι αντί να κουβαλάει στις «αποσκευές» του την περηφάνεια, την αξιοπιστία, την αξιοπρέπεια και το στυλ ενός στυλοβάτη, στον οποίο βασίζονται πρωτίστως οι «υπήκοοι» του, κουβαλάει την κατάντια της χώρας, με το κεφάλι σκυμμένο και εμφανή την υποτελική διάθεση, έστω και εξ’ ανάγκης.
Το σενάριο του «σουτ» της Ελλάδος από το Ευρωπαϊκό νόμισμα περιφέρεται ανά τον κόσμο και ενισχύει την ήδη υπάρχουσα πεποίθηση των Ελλήνων πως η Ευρώπη είναι δύο ταχυτήτων και η Ελλάδα βρίσκεται στην χειρότερη από τις δύο.
Η οικονομική και κοινωνική συνοχή, καθώς και η σύγκλιση των οικονομιών των χωρών της Ευρωζώνης απέτυχε, παρά τις προσδοκίες των χωρών που συνετέλεσαν στις ιστορικές αποφάσεις για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Πού να φαντάζονταν πως η χώρα της… «ευμάρειας» είχε «ανεμογκάστρι». Απεδείχθη εκ των πραγμάτων πως «ξεφούσκωσε» και φάνηκε η στέρφα γη. Επί της οικονομίας κυρίως.
Ακόμη και σήμερα αγωνίζεται η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, για την εκταμίευση πακέτου οικονομικής ενίσχυσης από την Ε.Ε.. Ακολούθως των εξετάσεων, που καλείται η χώρα να δώσει και καλύπτονται από υποτέλεια και συμβιβασμούς εκτός ορίων, έρχεται το «πακέτο» και το υποδέχεται η κυβέρνηση ενθουσιωδώς. Όπως πάντα. Οι πολίτες όμως ουδόλως χαίρονται. Με την κοινή τους λογική γνωρίζουν πως όταν δεν υπάρχει αντίκρισμα για αποπληρωμή, το εξωτερικό χρέος επαυξάνεται και στο τέλος θα πουληθούμε σε ένα οικονομικό παζάρι, ως δούλοι άλλων εποχών. Σε σύγχρονο σκλαβοπάζαρο δηλαδή!
Κατηγορούνται οι απαισιόδοξοι της ελληνικής επικράτειας για πεσιμισμό. Αυτοί όμως είναι οι πλέον συνετοί, διότι βλέπουν την πραγματικότητα ως έχει και ίσως παραπέρα από αυτήν, βάσει συνειρμών πολύ απλών. Η αλήθεια όμως, γι’ αυτούς που χειρίζονται τα προβλήματά της, πονάει. Υπερέβησαν τα επιτρεπτά όρια της ελληνικής αντοχής και υπομονής. Κι αυτό σίγουρα στην πορεία κάπου θα οδηγήσει. Ας το σκεφθούν καλύτερα και να αποφεύγουν τουλάχιστον να ενεργούν υπό «αδιαφανείς» συνθήκες.