«Όχι σε εκλογές, όχι σε ανασχηματισμό, όχι σε αναδιάρθρωση»! Η πρωθυπουργική διαβεβαίωση, ανατρεπτική των σεναρίων που κυκλοφορούν για το ως άνω τρίπτυχο, θυμίζει ολίγον μανιφέστο! Καθώς εκ της εμπειρίας μας αποκομίσαμε περισσότερη σοφία και δυσπιστία, παίρνουμε το πρωθυπουργικό «ΟΧΙ» ως «ΝΑΙ» και είμαστε σχεδόν σίγουροι πως θα συμβούν και τα τρία και μάλιστα συντόμως. «Όχι σε εκλογές». Έστω και δεν τηρείται το «Όχι» και διενεργούνται εκλογές.Ποιον θα κληθεί ο πολίτης να ψηφίσει; Ποιον θα θεωρήσει ικανό να ανασύρει την χώρα από τον Λαβύρινθο των προβλημάτων που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις; Ποιον να επιλέξει ως μονόφθαλμο μεταξύ των αομμάτων; Οι υποψήφιοι και φερέλπιδες αρχηγοί των κομμάτων με τα μεγαλύτερα ποσοστά, είναι «κλώνοι» των τέως παραδοσιακών παρατάξεων και φέρουν ή ακόμη συνεχίζουν την κληρονομιά της βαριάς τους ιστορίας. Σημασία έχει ο αριθμός των αδικαιολόγητων λαθών με τα οποία γαλουχήθηκαν, όσο ήταν «σπαργανοποιημένοι» και τα οποία τους κληροδοτήθηκαν στην πορεία των ετών.
Λάθη επί λαθών σκοπίμως ή όχι, εν μέσω σιωπής και ανυπαρξίας αντιδράσεων, ακόμη και στην παρέκκλιση εκ της ιδεολογίας τους. Γι’ αυτό έφθασε ο πολίτης στο σημείο να λέει «μία από τα ίδια».
«Όχι σε ανασχηματισμό»! Να τον κάνει τι και με ποιους; Θα αλλάξει κάτι, αφού οι εγκέφαλοι της πολιτικής ζωής είναι στάσιμοι, διότι τους εγκατέλειψε ακόμη και η επιφώτιση του Αγίου Πνεύματος; Αγανάκτησε κι αυτό. «Όχι» σε αναδιάρθρωση. Δεν είναι δυνατόν να αποφύγουμε την «τρικλοποδιά» και να παραμείνει η χώρα μόνο στην επιμήκυνση.
Βάσει της παρούσης καταστάσεως, το πόρισμα όλων των ανά τον κόσμο οικονομικών-επιστημόνων και αναλυτών, επιβεβαιώνει πως επίκειται αναδιάρθρωση ως λύση εξ ανάγκης. Λύση! Εδώ ας καγχάσουμε για να μη γελάσουμε. Η χώρα είναι στην χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσε να βρεθεί ποτέ. Η κοροϊδία της εμμονής του Πρωθυπουργού πως υπάρχουν λεφτά εξαπάτησε και τον ίδιο. Αγνόησε την θεωρία του «μονεταρισμού», σύμφωνα με την οποία θα όφειλε να γνώριζε πως για την σταθεροποίηση της οικονομίας επιβάλλεται ο έλεγχος της ποσότητας των διαθεσίμων χρημάτων μιας χώρας.
Έτσι, με υποθέσεις και επιπόλαιες εκτιμήσεις επί των οικονομικών στήριξε ο Γιώργος Παπανδρέου τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Έταζε δίχως αντίκρισμα στον ελληνικό λαό και κέρδισε με μεγάλο ποσοστό την εξουσία. Έκτοτε η Ελλάδα και οι πολίτες της κολυμπούν (;) σε τσουνάμι, με όσα κακά συνεπάγεται αυτό. Έστω υποθετικά, απαλλάξουμε τον Πρωθυπουργό από την ευθύνη των προεκλογικών του λόγων προσωρινά και δούμε κατάματα την παρούσα κατάσταση καταλογίζοντας στην κυβέρνηση την άρνηση να αποδεχθεί το γύρισμα της πλάτης, από όλους όσους φροντίζουν να μας κατακρημνίσουν στο βάραθρο ακόμη περισσότερο.
Αρνείται ο Πρωθυπουργός να παραδεχθεί ενώπιον του ελληνικού λαού, πως όχι μόνο δεν οδεύουμε προς το μέλλον με κατευθυντήρια δύναμη την δημιουργία, αλλά βρίσκεται η χώρα σε μια ανέλπιδα πορεία προς την ανάκαμψη. Αυτό δεν συγχωρείται και εκλαμβάνεται ως ψέμα και κοροϊδία. Η ανησυχία των πολιτών στο Ζενίθ. Η ευχέρεια προσωπικών επιλογών για τον μέσον Έλληνα ανύπαρκτη. Ποιος θα σωθεί και ποιος θα πεθάνει; Έστω από μαρασμό. Οι έχοντες χρήμα και προβλέποντες τα μελλούμενα, έπραξαν δεόντως και εγκαίρως. Αλλοίμονο στους υπολοίπους που ακολουθούν την μοίρα, που τους χάραξαν άλλοι. Αυτοί θα πληρώσουν το μάρμαρο, έστω κι αν δεν ανήκει στα Ελγίνεια.
