Άρθρο της Φ. Βλαχοπούλου

Έχουμε τοποθετήσει σε λάθος βάση την οικονομική εξαθλίωση της χώρας και τον λαβύρινθο των χρεών και των ελλειμμάτων. Η διεθνής οικονομική κρίση είναι γεγονός πως επηρέασε ακόμη και μεγαθήρια-χώρες παγκοσμίως. Πολύ δε περισσότερο τις αδύναμες οικονομικά χώρες και μεταξύ αυτών την Ελλάδα. Έτσι πιστέψαμε στην αρχή. Ακολούθως διαπιστώσαμε πως η πραγματικότητα ουδεμία σχέση έχει με όσα και με όσους πασχίζουν να χρησιμοποιούν ως άλλοθι το «διεθνώς». Τα δισεκατομμύρια χόρευαν στην χώρα και αυτό αποδεικνύεται από το μέγεθος των χρεών, που δημιούργησαν οι επιτήδειοι πολίτες, κυρίως υψηλόβαθμοι, κρατούντες και… «χαρισματικοί» επί της διασπάθισης της διανομής και της ευκολίας παροχών. Το τελευταίο αποτελούσε στάχτη στα μάτια, για να ισχυρίζονται κάποιοι, όπως ο κ. Πάγκαλος «πως μαζί τα φάγαμε». Ε! να μην αφήσουν και την τσέπη τους άδεια! Διότι κάποιοι υπερπλούτισαν από τους άδηλους πόρους που εισέπρατταν και καταχωρούσαν στην φόδρα του σινιέ κοστουμιού τους. Το κακό ην λοιπόν στην κρίση αρχών και αξιών. Όλα ξεκίνησα από αυτό. Η διεθνής οικονομική κρίση αποτέλεσε το άλλοθι, για να μας πείσουν πως ούτως ή άλλως δεν θα αποφεύγαμε την εμπλοκή μας στα γρανάζια του παγκόσμιου «κραχ». Τόση διαφθορά ήταν ανήκουστη. Η «φτωχομάνα Ελλάς», μετά την κατοχή έζησε δύσκολα, διότι ένας πόλεμος κοστίζει πρωτίστως σε ανθρώπινο δυναμικό και οικονομική ζημιά ως δεύτερο στοιχείο. Κι όμως επέζησε και προχώρησε με αργά αλλά σταθερά βήματα. Μέχρι του σημείου που το σταθερό βήμα εξελίχθη σε ιλιγγιώδες, με τάσεις νεοπλουτισμού και μιμητισμού (για τα μόνα που θα μπορούσαν να κατηγορηθούν οι νεοέλληνες). Το Ζενίθ έχει και ΝΑΔΙΡ. Μια ώθηση αρκεί! Αυτό ανήκει στα προσόντα και στην ευχέρεια του πολιτικού «γίγνεσθαι». Η κατακρήμνιση προς το ΝΑΔΙΡ, ως αποτέλεσμα πλήρους αμοραλισμού και η διεθνής οικονομική κρίση ως δευτερογενής «παθογόνος» παράγοντας, οδήγησαν την χώρα στην εξαθλίωση και τους πολίτες στο έσχατο σημείο της οικονομικής δυσπραγίας. Οι όροι παραγωγικότητα, ανάπτυξη, ανταγωνισμός, εξαφανίσθηκαν ως ουσία και πράξη και περιφέρονται μόνο σε πολιτικά χείλη, για να πείσουν τους πολίτες πως είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης, ώστε να εξέλθει η χώρα από το τέλμα στο οποίο… λιμνάζει. Ποιος θα τους πιστέψει, αφού «ξυπόλητος στα αγκάθια» δεν είναι δυνατόν κανείς να περπατήσει; Μόνο αν είναι φακίρης! Αστεία πράγματα. Η σωστή σειρά των όρων είναι η εξής: Παραγωγή, ανταγωνισμός, ανάπτυξη. - Η παραγωγικότητα διαψεύδεται από τα Εργοστάσια, τις βιοτεχνίες, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και οιεσδήποτε μονάδες συνολικής εργασιακής απόδοσης, που κλείνουν υπό το αδιάφορο βλέμμα των πολιτικών γενικώς. - Ο Ανταγωνισμός ανύπαρκτος εξαιτίας της έλλειψης παραγωγής. Ποιον και ποιος να ανταγωνιστεί και πάνω σε ποιο προϊόν; Η Ανάπτυξη; Ξεχάστε την. «Αναλώθηκε εν τη γενέσει της, δίχως φόντα και προσόντα. Τι να δούμε στην χώρα; Το μόνο αναπτυξιακό είδος είναι τα χρέη και τα ελλείμματα. Περί αυτού ουδείς αμφιβάλλει, όπως δεν αμφιβάλλει και για την καλλιέργεια και ανάπτυξη του ψεύδους. Η μετάθεση της ηθικής κατάπτωσης στην τελευταία θέση της κλίμακας των αιτιών της διάλυσης του οικονομικού μας συστήματος, είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί. Γι’ αυτό ευθύνεται ο από ετών πολιτικός κόσμος, που ορισμένοι εξ’ αυτών θεωρούν εαυτούς εύθικτους και υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας, για την απαξία και όσα αυτή συνεπάγεται, από μέρους των πολιτών. Καλύτερα θα ήταν να δουν την αλήθεια κατάματα και να μη παρουσιάζουν τα πράγματα ως… δεν έχουν !!!