Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Το ιστορικό μιας ελεγχόμενης καταστροφής

ΣΕΚΑΠ Α.Ε.

Το ιστορικό

μιας ελεγχόμενης καταστροφής

- Απ’ το όραμα του αείμνηστου Αλέξανδρου Μπαλτατζή για οικονομική ανάπτυξη και ακμή στην πραγματικότητα της κατάρρευσης και της παρακμής


Στόχοι:

- Ξεπούλημα της εταιρίας έναντι πινακίου φακής

- Μείωση προσωπικού

- Διατήρηση της δυνατότητας εξυπηρέτησης πολιτικών συμφερόντων

- Σενάρια μαγικά πλασμένα έτοιμα για εφαρμογή




Με όραμα και αγάπη για τον τόπο, ο Αλέξανδρος Μπαλτατζής, αυτός ο ηγέτης του Αγροτοσυνεταιριστικού κινήματος, αποφάσισε στο κρισιμότερο και παραγωγικό σημείο της ζωής του, να δημιουργήσει τα συνεταιριστικά εργοστάσια στην Ξάνθη, με στόχο την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη αναπτυξιακή πορεία, στους τομείς της βιομηχανίας και της παραγωγής, όπερ και εγένετο. Κανείς εκείνο τον καιρό, ούτε και ο ίδιος ο Αλ. Μπαλτατζής, δεν περίμενε πως σε λίγα χρόνια τα εργοστάσια αυτά θα γίνονταν επικίνδυνα όπλα στα χέρια αυτών που μέχρι σήμερα τα χρησιμοποίησαν, για να αναρριχηθούν πολιτικά με στόχο το δικό τους και μόνο όφελος. Τα συνεταιριστικά εργοστάσια λειτούργησαν στην Ξάνθη για αρκετά χρόνια, μέχρι την στιγμή που αποφασίστηκε στο κέντρο των αποφάσεων της χώρας μας, πως πρέπει να κλείσουν. Μέχρι σήμερα ακουστήκαν πολλά, και το μόνο σίγουρο είναι πως, όλες οι διοικήσεις λειτούργησαν εις βάρος των εταιριών αυτών με τα γνωστά μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Η μοναδική εταιρία που άντεξε και δεν έκλεισε μέχρι σήμερα, είναι μια από τις δυο Ελληνικές Καπνοβιομηχανίες της χώρας μας, η ΣΕΚΑΠ Α.Ε., που μπορεί μέχρι σήμερα να άντεξε ακόμα και ανελέητα χτυπήματα κάτω από την μέση, αλλά όπως φαίνεται από εδώ και μετά, οι αντοχές έχουν εξαντληθεί. Η ΣΕΚΑΠ Α.Ε., αν κάποιος δει την μέχρι σήμερα πορεία της, θα διαπιστώσει πως έχει ένα κοινό σημείο με την Ελλάδα και αυτό είναι πως άντεξε μέχρι σήμερα, αλλά από εδώ και μετά ξεκινά το χάος. Όπως στην χώρα μας μέχρι σήμερα έκαναν και κάνουν κουμάντο, άνθρωποι που ούτε για διαχειριστές σε ακατοίκητη πολυκατοικία δεν κάνουν, έτσι και στην εταιρία, μέχρι σήμερα, οι διοικήσεις που τοποθετούνται από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις της χώρας, απέδειξαν περίτρανα πως ήταν ανίκανες να οδηγήσουν το εργοστάσιο σε έναν δρόμο εξασφαλισμένης ανάπτυξης και βιωσιμότητας, με αύξηση ακόμα και των θέσεων εργασίας. Δυστυχώς όλα αυτά θα φάνταζαν στις ημέρες μας ως μια μαγικά πλασμένη εικόνα, αλλά δεν είναι δυνατόν αυτό να συμβεί στην Ελλάδα. Μπορεί η ΣΕΚΑΠ με την δημιουργία νέων σημάτων πριν λίγα χρόνια, να μπήκε δυνατά στο παιχνίδι της αγοράς των τσιγάρων, αποτελώντας έναν γερό αντίπαλο στις πολυεθνικές καπνοβιομηχανίες, οι οποίες είχαν στόχο στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, να καλύψουν με τον ιστό τους ολόκληρο τον πλανήτη, πράγμα το οποίο βέβαια στην Ξάνθη δεν έγινε, καθώς σε πολλούς από εμάς, λειτουργεί ακόμα το αίσθημα του τοπικισμού, με την μορφή στήριξης των τοπικών προϊόντων. Αυτό το γεγονός ως σενάριο, φάνταζε και συνεχίζει να φαντάζει ως εφιάλτης στις πολυεθνικές, οι οποίες τελευταία, όπως ακούστηκε, δεν δίστασαν ακόμα και να πληρώσουν αδρά, για να βγουν μέσα από τα σημεία πώλησης τσιγάρων στην ορεινή περιοχή του Νομού μας, τα τσιγάρα της ΣΕΚΑΠ. Οι επανωτές αυξήσεις στην φορολογία των τσιγάρων από την σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε συνδυασμό με τα προαναφερόμενα σχέδια «πολέμου» που τέθηκαν σε εφαρμογή από τις πολυεθνικές καπνοβιομηχανίες, οδήγησαν σήμερα την ΣΕΚΑΠ σε αδιέξοδο, το οποίο δεν φαίνεται να τελειώνει. Σημαντικό ρόλο στην υπάρχουσα κατάσταση της εταιρίας βέβαια, έπαιξαν και τα ληστρικά επιτόκια με τα οποία η ΑΤΕ Bank δάνειζε την ΣΕΚΑΠ οδηγώντας την κατά καιρούς σε οικονομικά αδιέξοδα, τα οποία ως μοναδικό φως στο τούνελ, είχαν τον συνεχή εξαναγκασμό της εταιρίας να κατευθύνεται σε δανεισμό, χωρίς ποτέ να ξοφλά αυτά που δανείζεται, με αποτέλεσμα η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος σήμερα, να αποτελεί έναν από τους μεγαλομετόχους της ΣΕΚΑΠ. Σήμερα, και ενώ κάποιοι δείχνουν πως ενδιαφέρονται για την βιωσιμότητα της επιχείρησης, κανένα στοιχείο δεν μας δείχνει κάτι τέτοιο και φτάνουμε σε σημείο να βλέπουμε όλα αυτά που διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό. Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις, ορίστηκε Έκτακτη Γενική Συνέλευση για τις 14 του μήνα, στην οποία, όπως πρώτοι εμείς αποκαλύψαμε, θα συζητηθεί εκτός των άλλων θεμάτων και η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας, προκειμένου να συνεχιστεί η εύρυθμη λειτουργία της. Σε αυτό το σημείο, ξεκινά ίσως το τελευταίο ταξίδι της ΣΕΚΑΠ προς την Ιθάκη με το μέλλον να είναι αβέβαιο, αφού οι συμπληγάδες πέτρες παραμονεύουν να συνθλίψουν το γερασμένο κουφάρι της Ξανθιώτικης Συνεταιριστικής Βιομηχανίας. Τα σενάρια περί ξεπουλήματος ή πώλησης της εταιρίας άρχισαν να εμφανίζονται εδώ και λίγο καιρό, με αποκορύφωμα τις δύο τελευταίες εβδομάδες και ειδικότερα αφού έγινε γνωστή η ημερομηνία της έκτακτης γενικής συνέλευσης. Δειλά δειλά έκαναν την εμφάνισή τους οι ειδήσεις περί στρατηγικών επενδυτών από την Τουρκία, χωρίς όμως μέχρι σήμερα κάτι να είναι επιβεβαιωμένο, ενώ πολλοί κάνουν και για σενάρια εξαγοράς της ΣΕΚΑΠ από την ΣΕΚΕ, κάτι το οποίο πριν αρκετούς μήνες, είχε αρνηθεί στην εφημερίδα μας ο Πρόεδρός της Π. Ταρενίδης. Μέσα στις τελευταίες εξελίξεις βέβαια, δεν θα ήταν δυνατόν να παραλείψουμε και την απεργία των εργαζομένων, οι οποίοι αντιδρώντας στα σενάρια που μέχρι σήμερα κυκλοφορούν, πραγματοποίησαν και πορεία στους δρόμους της Ξάνθης, ενώ απέκλεισαν συμβολικά τον χώρο έξω από το γραφείο του νυν Υπουργού Σωκράτη Ξυνίδη, φωνάζοντας το σύνθημα «Ξυνίδη θυμήσου την υπόσχεσή σου». Στοιχεία όπως αυτό που δόθηκε στην δημοσιότητα με το που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ και αφορούσαν σε παράνομες αναβαθμίσεις υπαλλήλων, καθώς και προσλήψεις από την προηγούμενη διοίκηση και λίγο πριν την διαδικασία παραλαβής παράδοσης της ΣΕΚΑΠ, αποτυπώνουν με ανεξίτηλα χρώματα το τι επικρατούσε όλα αυτά τα χρόνια και τους λόγους για τους οποίους ποτέ η εταιρία δεν μπόρεσε να βγει πραγματικά από το αδιέξοδο. Τελευταίο περιστατικό, στο οποίο αξίζει να αναφερθούμε, είναι η αντίδραση των εργαζομένων της εταιρίας, στην ανακοίνωση της ΣΕΚΕ Α.Ε., η οποία έδινε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε από τους εργαζόμενους, λευκή επιταγή για την πώληση της ΣΕΚΑΠ, χωρίς να έχει δοθεί στην δημοσιότητα, το ποιοι ή ποιος είναι οι στρατηγικοί-κος επενδυτές-τής που ενδιαφέρονται για την αγορά του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών, την στιγμή που παρά τις συνεχόμενες προσπάθειες από την πλευρά της ΣΕΚΕ να υπάρξει επαφή με τον Διοικητή της ΑΤΕ, ο δεύτερος επιδεικτικά απόφευγε την οποιαδήποτε συνάντηση, σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του προέδρου της ΣΕΚΕ Π. Ταρενίδη. Εν αναμονή της γενικής συνέλευσης λοιπόν και ως επίλογο σήμερα μπορώ να χρησιμοποιήσω το να βάλει ο θεός το χέρι του και να βρεθεί λύση, τόσο για την εταιρία όσο και για τον πραγματικό αριθμό των εργαζομένων που χρειάζεται αυτή για να λειτουργήσει.