Αφού η αισιοδοξία έχει μπει στη λίστα των «εν αχρηστία» ειδών, δεν είναι δυνατόν οι πολίτες να αποφεύγουν την «μαυρίλα» ως συναίσθημα, σε ρόλο καθοδηγητή στην αντιμετώπιση των εγχώριων γεγονότων αλλά και των διεθνών. Τα γεγονότα στην Αίγυπτο, έτσι όπως εξελίσσονται και χαρακτηρίζονται εκτός ελέγχου, δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάσουν την διεθνή πολιτική σκηνή. Αν αυτό ξεφύγει της σφαίρας του προβληματισμού και αγγίξει συμφέροντα κάθε είδους, τότε είναι πασιφανές πως θα ταρακουνηθεί το.. Σύμπαν!Επειδή όμως τα πολιτικά παιχνίδια, σε διεθνές κυρίως επίπεδο, τα κινούν και τα κατευθύνουν σχέσεις εξάρτησης, λόγω συμφερόντων ή λόγω επίδειξης ισχύος και συνήθως αυτά περιχαρακώνονται από το top secret των μυστικών υπηρεσιών και των υπουργείων εξωτερικών της κάθε χώρας, οι πολίτες-κάτοικοι μένουν μακράν της πραγματικότητας. Η άγνοια επί όσων συμβαίνουν στα παρασκήνια της εξωτερικής πολιτικής είναι παγιοποιημένη.
Έτσι οι πολίτες περιορίζονται στην άποψη επί των γεγονότων που διαδραματίζονται διεθνώς, με προσέγγιση άκρως περιορισμένη και σε πλαίσια της κοινής λογικής. Προσφάτως, με την υπόθεση των λαθρομεταναστών, τις διεκδικήσεις τους, την καθοδηγούμενη κατάληψη της νομικής σχολής, τους συμπαραστάτες της αλληλεγγύης καθώς και με την εκτός ελέγχου εισροή εξ όλων των συνοριακών πυλών και όχι μόνο, ανθρώπων ποικίλων εθνοτήτων γεννήθηκαν πλείστα ερωτηματικά στους Έλληνες πολίτες. Πριν λοιπόν κατασταλεί η ανεξέλεγκτη «εισβολή» των ξένων, γεννάται η ανησυχία με το τι μέλλει γενέσθαι προσεχώς με τον Αιγυπτιακό πληθυσμό.
Χιλιάδες φυλακισμένοι βγήκαν από τις φυλακές και ενσωματώθηκαν με τους πολίτες. Το καθεστώς βρίσκεται υπό αμφισβήτησιν και άγνωστο είναι πώς θα καταλήξει.
Η οικονομία της χώρας καταρρέει, η ακρίβεια βασικών αγαθών και οι ελλείψεις αυτών σίγουρα θα ωθήσουν τους Αιγύπτιους σε αναζήτηση δεύτερης πατρίδας. Ε! είναι δυνατόν στην προτίμησή τους να μη βρεθεί η Ελλάδα, που αποδέχεται (αργά ξυπνήσαμε) εδώ και χρόνια τα κύματα μεταναστών, που παρανόμως ή όχι εισήλθαν στην χώρα και μάλιστα εξακολουθούν να παραμένουν υπό την προστασία των υποστηρικτών τους, Ελλήνων της αλληλεγγύης; Τόση ανθρωπιά που φέρνει μπούκωμα! Τα γεγονότα μεταφέρονται ως είδηση διεθνώς, με την χώρα μας να έχει το βραβείο της ανεκτικότητας, της υποχωρητικότητας και της… κακώς εννοούμενης αλληλεγγύης.
Ο Ξένιος Ζεύς και η φιλοξενία του ακολουθεί τους Έλληνες ως βαρύ κληρονομικό φορτίο, που στη σύγχρονη εποχή παρανοείται, μετατρέπεται σε υπερβολή, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και κυρίως διαφεύγει του μέτρου. Εδώ βρίσκεται η αρχή του κακού. Για τους ανεγκέφαλους «οπαδούς» των σκοπιμοτήτων, που προβάλλονται μέσα από κινήσεις υπερβολής, αυτό το επιχείρημα της γεννήτορος χώρας της φιλοξενίας της δημοκρατίας, δεν πείθει τους γηγενείς πολίτες, αλλά αντιθέτως τους εξαγριώνει. Διότι, το κακό παράγινε και δεν αποκλείεται να αποβεί σε «δυσπνοϊκό» φαινόμενο, όπου η ανάσα του Έλληνα θα πνίγεται από τις ανάσες των μεταναστών και η χώρα θα «βουλιάξει» και στις τρεις θάλασσες από τις οποίες περιβάλλεται. «Θάνατος εκ πνιγμού» με βαρίδιο ποιο απ’ όλα; Την οικονομική κρίση με τα συνοδευτικά της ή υπό την πίεση της επί πλέον επιβάρυνσης των νέων μεταναστών, που ενδέχεται ποικιλοτρόπως να εισβάλλουν στην χώρα; Με διορατικότητα για το μέλλον, είναι σίγουρο πως όλα και καθένα ξεχωριστά θα βοηθήσουν στην αύξηση της ύφεσης και όχι της ανάκαμψης.
