Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

Πρωτοχρονιάτικες ευχές…

Πρωτοχρονιάτικες ευχές…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου

Είναι ηθικά επιτρεπτό κάθε Πρωτοχρονιά να κάνουμε μια ευχή, ίσως την πιο τρελή ευχή που επεξεργαζόμαστε ενδόμυχα και δεν έχουμε το κουράγιο ή ενδεχομένως και την τόλμη να φανερώσουμε με λόγια στους άλλους.
Θεωρούμε, τουλάχιστον οι πιο ρομαντικοί από εμάς, ότι η αλλαγή του χρόνου αποτελεί μια διαδικασία που καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου και επομένως είναι πολλές οι πιθανότητες να γίνει πραγματικότητα αυτό το οποίο ευχηθήκαμε για το καινούργιο έτος.
Το 2011 αναμένεται να είναι δύσκολο από οικονομική άποψη, σύμφωνα και με αυτά που επισημαίνουν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Ωστόσο, εμείς συνεχίζουμε να διατηρούμε μια συγκρατημένη αισιοδοξία, ότι ο νέος χρόνος θα είναι καλύτερος από τον προηγούμενο. Εκ των πραγμάτων πρέπει να υπάρχει αυτή η αισιοδοξία. Βλέπετε, η μαγεία των ημερών έχει την δύναμη να επηρεάζει ανάλογα την ψυχολογία μας, μέχρι δηλαδή να περάσουν οι γιορτινές μέρες και να ξαναμπούμε στο πρόγραμμα της καθημερινότητας.
“Εθνική” ευχή για το 2011, σίγουρα, είναι η εξομάλυνση της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Λιγότεροι φόροι και περισσότερη κοινωνική μέριμνα από το κράτος. Ευχές που αν και ουτοπικές, δεν παύουν να αποτελούν ζητούμενο του κάθε πολίτη που παλεύει με τους δαίμονες της σύγχρονης εποχής, δηλαδή τα οικονομικά βαρίδια της κρίσης και επιθυμεί να ζήσει αξιοπρεπώς.
Η βασικότερη λοιπόν ευχή σε πανελλαδικό επίπεδο για το νέο έτος είναι να βγούμε, επιτέλους, από το τέλμα της κρίσης, οι άνεργοι να βρουν εργασία, οι αυξημένες τιμές σε προϊόντα και τις υπηρεσίες να μειωθούν στο ελάχιστο και το βασικότερο, να εμπεδώσουμε το αίσθημα της ασφάλειας, που τόσο πολύ λείπει από την ζωή μας.
Κόντρα στις δυσοίωνες προβλέψεις για το 2011, εμείς ευχόμαστε η νέα χρονιά να είναι λιγάκι καλύτερη, για να μην αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε σε κάποια άλλη χώρα του κόσμου, όπως έχουν κάνει αρκετοί συμπατριώτες μας, ψάχνοντας για μια θέση κάτω από τον ήλιο. Ευτυχώς στην χώρα μας ο «ήλιος» περισσεύει, ας ευχηθούμε, λοιπόν, να μπορέσουμε να τον χαρούμε όλοι μας…