Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν,
η λύπη, όμως, είναι ακόμα εδώ
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι προ των πυλών, ωστόσο δεν έχουμε μπει ακόμη στο κλίμα των γιορτών. Η οικονομική κρίση, ως πηγή του κακού έχει εξαπλωθεί παντού, σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Η δυστυχία είναι διάχυτη και απορρέει από τα οικονομικά βάρη που μας έχουν φορτώσει οι λαλίστατοι πολιτικοί μας.
Τα Χριστούγεννα, η μεγάλη αυτή γιορτή της αγάπης, πλέον δεν φαίνεται να γεμίζει με θέρμη τις ψυχές, τουλάχιστον των περισσότερων από εμάς. Και πώς να τις γεμίσει άλλωστε, όταν η άδεια μας τσέπη σφυρίζει την μελωδία της «αφραγκιάς».
Τα καθιερωμένα ψώνια των Χριστουγέννων ανήκουν στην ιστορία, τότε, όταν είχαμε τις καλές μέρες και μπορούσαμε να αγοράσουμε κάποιο δώρο για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Τα φετινά Χριστούγεννα είναι πολύ μελαγχολικά, γιατί πίσω από αυτά κρύβεται η φτώχεια και η μιζέρια, ως απόρροια της δημοσιονομικής ύφεσης του κράτους.
Περπατάς στους εμπορικούς δρόμους της πόλης με την πίκρα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου. Οι τιμές στα λογής αγαθά και προϊόντα που γεμίζουν τις στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων, αν και σε σχετικά καλά επίπεδα, είναι απρόσιτες για το δικό σου πορτοφόλι.
Δεν έχεις τα απαραίτητα κονδύλια για να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες, πόσο μάλλον να βρεις περισσότερα και να κάνεις τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια; Χαζεύεις απλώς τις βιτρίνες και ονειρεύεσαι καλύτερες ημέρες, εκείνες που δεν ήρθαν ακόμη και μάλλον δε θα έρθουν ποτέ. Ένα αίσθημα απαισιοδοξίας κατακλύζει ολοκληρωτικά το «είναι» σου, αλλά το καταπνίγεις και «σκας» ένα προσποιητό χαμόγελο. Αυτή είναι η ευημερία που μας τάζανε προεκλογικά και εμείς πέσαμε στην παγίδα. Πόσο ανίδεοι ήμασταν τελικά, σκέφτεσαι για μια στιγμή. Τελικά, ήταν πολύ ωραία για να είναι αληθινά, αυτά που μας έλεγαν, μέσα από τις βαρύγδουπες δηλώσεις τους, οι σημερινοί πολιτικοί ταγοί της χώρας. Περασμένα ξεχασμένα μεγαλεία. Σήμερα, που έχει γίνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών από την κυβέρνηση, χρήματα δεν υπάρχουν για κανέναν. Τι κι αν τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, φέρνοντας ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας που εκ των πραγμάτων θα έπρεπε να υπάρχει κάθε τέτοια χρονική περίοδο.
Η γέννηση του θεανθρώπου θα έπρεπε να σβήσει την λύπη από τα πρόσωπά μας. Δυστυχώς, όμως είναι δύσκολο να γίνει, καθώς πρακτικά προβλήματα δεν μας αφήνουν να νιώσουμε ελεύθεροι άνθρωποι, ικανοί να γιορτάσουμε και να χαρούμε τις μεγαλύτερες θρησκευτικές μας γιορτές. Κάποιοι μας στέρησαν το δικαίωμα να ζούμε σαν άνθρωποι. Μας έχουν μετατρέψει με τα μέτρα τους σε ρομποτάκια που κοιμούνται και ξυπνάνε με μόνιμο άγχος, το πώς θα εξασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους, για να πληρώσουν τους φόρους, άμεσους και έμμεσους, που μας έχουν φορτώσει οι ισχυροί άνδρες της χώρας.
Το μόνο που μας μένει είναι να ευχηθούμε Καλά μας Χριστούγεννα, τουλάχιστον για τους τύπους…
Οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι προ των πυλών, ωστόσο δεν έχουμε μπει ακόμη στο κλίμα των γιορτών. Η οικονομική κρίση, ως πηγή του κακού έχει εξαπλωθεί παντού, σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Η δυστυχία είναι διάχυτη και απορρέει από τα οικονομικά βάρη που μας έχουν φορτώσει οι λαλίστατοι πολιτικοί μας.
Τα Χριστούγεννα, η μεγάλη αυτή γιορτή της αγάπης, πλέον δεν φαίνεται να γεμίζει με θέρμη τις ψυχές, τουλάχιστον των περισσότερων από εμάς. Και πώς να τις γεμίσει άλλωστε, όταν η άδεια μας τσέπη σφυρίζει την μελωδία της «αφραγκιάς».
Τα καθιερωμένα ψώνια των Χριστουγέννων ανήκουν στην ιστορία, τότε, όταν είχαμε τις καλές μέρες και μπορούσαμε να αγοράσουμε κάποιο δώρο για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Τα φετινά Χριστούγεννα είναι πολύ μελαγχολικά, γιατί πίσω από αυτά κρύβεται η φτώχεια και η μιζέρια, ως απόρροια της δημοσιονομικής ύφεσης του κράτους.
Περπατάς στους εμπορικούς δρόμους της πόλης με την πίκρα ζωγραφισμένη στο πρόσωπό σου. Οι τιμές στα λογής αγαθά και προϊόντα που γεμίζουν τις στολισμένες βιτρίνες των καταστημάτων, αν και σε σχετικά καλά επίπεδα, είναι απρόσιτες για το δικό σου πορτοφόλι.
Δεν έχεις τα απαραίτητα κονδύλια για να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες, πόσο μάλλον να βρεις περισσότερα και να κάνεις τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια; Χαζεύεις απλώς τις βιτρίνες και ονειρεύεσαι καλύτερες ημέρες, εκείνες που δεν ήρθαν ακόμη και μάλλον δε θα έρθουν ποτέ. Ένα αίσθημα απαισιοδοξίας κατακλύζει ολοκληρωτικά το «είναι» σου, αλλά το καταπνίγεις και «σκας» ένα προσποιητό χαμόγελο. Αυτή είναι η ευημερία που μας τάζανε προεκλογικά και εμείς πέσαμε στην παγίδα. Πόσο ανίδεοι ήμασταν τελικά, σκέφτεσαι για μια στιγμή. Τελικά, ήταν πολύ ωραία για να είναι αληθινά, αυτά που μας έλεγαν, μέσα από τις βαρύγδουπες δηλώσεις τους, οι σημερινοί πολιτικοί ταγοί της χώρας. Περασμένα ξεχασμένα μεγαλεία. Σήμερα, που έχει γίνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών από την κυβέρνηση, χρήματα δεν υπάρχουν για κανέναν. Τι κι αν τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, φέρνοντας ένα μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας που εκ των πραγμάτων θα έπρεπε να υπάρχει κάθε τέτοια χρονική περίοδο.
Η γέννηση του θεανθρώπου θα έπρεπε να σβήσει την λύπη από τα πρόσωπά μας. Δυστυχώς, όμως είναι δύσκολο να γίνει, καθώς πρακτικά προβλήματα δεν μας αφήνουν να νιώσουμε ελεύθεροι άνθρωποι, ικανοί να γιορτάσουμε και να χαρούμε τις μεγαλύτερες θρησκευτικές μας γιορτές. Κάποιοι μας στέρησαν το δικαίωμα να ζούμε σαν άνθρωποι. Μας έχουν μετατρέψει με τα μέτρα τους σε ρομποτάκια που κοιμούνται και ξυπνάνε με μόνιμο άγχος, το πώς θα εξασφαλίσουν τους απαραίτητους πόρους, για να πληρώσουν τους φόρους, άμεσους και έμμεσους, που μας έχουν φορτώσει οι ισχυροί άνδρες της χώρας.
Το μόνο που μας μένει είναι να ευχηθούμε Καλά μας Χριστούγεννα, τουλάχιστον για τους τύπους…
