Ένα κουβάρι που δεν ξετυλίγειη εθνική οικονομία της χώρας…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Απεργία πάνω στην απεργία έχουν εξαγγείλει οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι της χώρας, ως ένδειξη διαμαρτυρίας στα εργασιακά μέτρα που έχει αποφασίσει να κάνει πράξη η κυβέρνηση, θέτοντας εκτός πραγματικότητας το δίκιο του εργαζόμενου.
Ο εργασιακός μεσαίωνας που αναφέρουν τα συνδικάτα της χώρας, στα πλαίσια της σφιχτής οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται από την κυβέρνηση με θρησκευτική ευλάβεια, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Εργασιακά δικαιώματα, αποτέλεσμα πολλών και κοπιαστικών αγώνων, έχουν ισοπεδωθεί. Όλα στο όνομα της χρηματοοικονομικής κρίσης, το μεγαλύτερο κακό που έχει βρει τον σύγχρονο πολίτη αυτής της χώρας. Κανείς δεν νιώθει πια ασφαλής. Όλα κινούνται σε μια λεπτή, εύθραυστη, γραμμή, έτοιμη να σπάσει ανά πάσα στιγμή. Με αυτά τα δεδομένα που να βρει έδαφος για να καρποφορήσει η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο; Η μόνη εγγύηση που μπορεί να μας δώσει η κυβέρνηση είναι αυτή που διασφαλίζει την ύπαρξη οικονομικών μέτρων για πολλά συναπτά έτη, τα οποία έρχονται ενάντια στα κεκτημένα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη.
Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο οι απεργιακές κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγελθεί, θα έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού το άγρυπνο μάτι του ΔΝΤ, που έχει εγκατασταθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως φαίνεται, στην χώρα μας, παρακολουθεί την παραμικρή κίνηση της κυβέρνησης. Τι κι αν φωνάζουν και ωρύονται οι Έλληνες εργαζόμενοι, ότι δεν αντέχουν το βάρος των μέτρων. Το ΔΝΤ συνεχίζει να κρατά αυστηρή στάση, γιατί επιδιώκει να δεκαπλασιάσει τα κονδύλια που μας έχει δώσει με μορφή δανείου. Και αν πιστεύει κανείς, ότι σκοπός της περιβόητης τρόικας είναι να μας σώσει από το οικονομικό μας τέλμα, πλανάτε οικτρά. Το κέρδος είναι το μεγάλο ζητούμενο σε όλες τις περιπτώσεις...
Με απεργίες λοιπόν απαντάνε οι απλοί πολίτες στην νέα τάξη πραγμάτων που δημιουργείται στην χώρα μας. Αν και αμφίβολα τα αποτελέσματα των διεκδικήσεων, οι πολίτες έχουν αποφασίσει να βγουν στους δρόμους για να δηλώσουν «παρών» στα θέματα που απασχολούν την χώρα. Ένας θερμός Χειμώνας προμηνύεται για την Ελλάδα, αφού η αγανάκτηση έχει περισσέψει. Η κοινωνική εξέγερση είναι προ των πυλών, γιατί κάπως έτσι ξεκινάνε οι μεγαλύτερες κοινωνικές επαναστάσεις που γράφονται με κεφαλαία γράμματα στην παγκόσμια ιστορία. Ο κόσμος απηύδησε, έχει χάσει τα πάντα μέσα σε ένα χρόνο. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι το μόνο που έχει μείνει όρθιο, αλλά και αυτή δεν μπορεί να κρατηθεί άλλο. Κάποιοι επιδιώκουν με επιδεξιότητα να την λυγίσουν, με βασικό σκοπό να καταστήσουν τους πολίτες πειθήνια όργανα, ανίκανα να αντιδράσουν στα επώδυνα οικονομικά μέτρα που αποφέρουν κέρδη στα ισχυρά συμφέροντα. Πλέον, ο απλός πολίτης αντιμετωπίζεται ως μέσον για την απόκτηση κονδυλίων, αφού δουλεύει για το σύστημα λειτουργίας του κράτους, ενός κράτους που αποδεικνύεται αδηφάγο και αναξιόπιστο όσον αφορά τις υποχρεώσεις του προς το κοινωνικό σύνολο της χώρας.
