Η πρόσκληση σε όλο της το μεγαλείο…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Τα μαθήματα περί οικονομίας που μας κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι τόσο εξωπραγματικά, που ακόμη και τα ίδια τα μέλη του παγκόσμιου αυτού οικονομικού φορέα, τα αποφεύγουν συστηματικά. Τρανταχτό παράδειγμα η πολυτελέστατη μεζονέτα που νοικιάζει με υψηλό αντίτιμο ο υπεύθυνος του ΔΝΤ, ο οποίος έχει εγκατασταθεί με τη σύζυγό του στην πόλη της Αθήνας, προκειμένου να επιβλέπει την σφιχτή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Το θέμα είναι ότι ο ίδιος αυτός κύριος, γνωστός και ως mister ΔΝΤ, ακολουθεί μια τελείως διαφορετική πολιτική, που ουδεμία σχέση δεν έχει με αυτά που επιβάλει στον απλό Έλληνα πολίτη, που έχει επιβαρυνθεί με ένα πακέτο από δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα για να ανταπεξέλθει στην κρίση.
Ο Mister ΔΝΤ, λοιπόν, ως γνήσιο τέκνο της εποχής του και ως άτομο που σέβεται τον εαυτό του, δε θα μπορούσε να νοικιάσει τίποτα λιγότερο από μια χλιδάτη μεζονέτα. Ε, ναι βρε αδελφέ! Ολόκληρο στέλεχος ΔΝΤ και θέλετε να μείνει σε γκαρσονιέρα; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, τουλάχιστον για τους ισχυρούς του ΔΝΤ και τους άλλους της γηραιάς ηπείρου που μας κάνουν υποδείξεις, τις οποίες δεν ακολουθούν οι ίδιοι.
Ο Mister ΔΝΤ έχει ακριβά γούστα, παρόλο που μας κάνει λόγο για περικοπές και μειώσεις επί παντός επιστητού. Ο ίδιος δεν είναι καθόλου λιτοδίαιτος, εξ ου και τα υπέρογκα έξοδα για να καλύψει τις βιοτικές του ανάγκες. Υποστηρίζει δε, πως δεν ζητάει παράλογα πράγματα, μόνον τα αυτονόητα. Πέρα από τα ιδιαίτερά του, ο Mister ΔΝΤ ζητά έναν χώρο για μπιλιάρδο, έναν ιδιαίτερο χώρο για την Φιλιππινέζα του και άλλες «ψιλό» λεπτομέρειες, για να κάνει πιο άνετη την παραμονή του στην φτωχή χώρα μας. Σίγουρα, του είναι πιο ευχάριστο να περνάει τα βράδια του παίζοντας μπιλιάρδο, παρά να βλέπει ειδήσεις που όλες έχουν όλες ένα κοινό πρόσημο, την οικονομική αφαίμαξη του μέσου πολίτη αυτής της χώρας.
Ο Mister ΔΝΤ θέλει να κάνει ξέγνοιαστη την παραμονή του στην Ελλάδα και να συνδυάσει το τερπνών μετά του ωφελίμου, δουλειά και καλοπέραση. Αυτά που πρεσβεύει περί οικονομικών μέτρων στην Ελλάδα δεν ισχύουν για τον ίδιον και τους παρόμοιους με αυτόν. Αυτά ισχύουν, μόνον, για τους φορολογούμενους πολίτες της χώρας μας..
Η πρόκληση σε όλο της το μεγαλείο… Και μετά μας λένε υπερβολικούς και ανάποδους.
Τελικά, η παγκόσμια οικονομική κρίση, παρόλο που έχει οικουμενικό χαρακτήρα, λειτουργεί επιλεκτικά, αφού “προσβάλει” μόνον τα χαμηλότερα βαλάντια. Τυχαίο; Δε νομίζω, όπως αναφέρει με νόημα σύγχρονο ρητό, που έχει γίνει σλόγκαν της εποχής.
