Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Το ευρωπαϊκό όραμα που καταρρέει κάθε μέρα…

Το ευρωπαϊκό όραμα
που καταρρέει κάθε μέρα…

Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου



Στην δεκαετία του εξήντα, σίγουρα θα το θυμούνται καλύτερα οι παλιότεροι, το αμερικάνικο όνειρο αποτελούσε ζητούμενο για τους περισσότερους πολίτες που κατοικούσαν την κεντρική Ευρώπη, πολύ περισσότερο δε για τους Έλληνες, που μάζεψαν τις βαλίτσες τους και άνοιξαν τα πανιά τους για την μακρινή ήπειρο. Εξ ου και το μεγάλο προσφυγικό κίνημα για την ίδια χρονική περίοδο, που ακόμα θυμίζει την τάση της εποχής, κυρίως λόγω των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης.


Αργότερα το αμερικάνικο όνειρο έπαψε να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του Έλληνα, που εναπόθεσε τις ελπίδες του στην ισχυρή Ευρώπη, έτσι όπως διαμορφώθηκε στα πλαίσια του ΕΟΚ. Η Ενωμένη λοιπόν Ευρώπη αποτέλεσε ένα νέο όραμα, που δυστυχώς σήμερα έχει σβήσει.


Οι τελευταίες οικονομικές εξελίξεις δεν αφήνουν περιθώρια για μια ισχυρή ευρωπαϊκή προοπτική, την οποία θα αγκαλιάσουν και θα προασπίσουν όλοι οι Ευρωπαίοι. Ποιο είναι το ευρωπαϊκό όραμα; Θα αναρωτηθεί κάποιος μελαγχολικά, αφού γνωρίζει καλά τι εστί να είσαι κάτοικος της Ευρώπης με όλα τα καλά, αλλά και τα άσχημα που την περικλείουν. Μόνον που τα άσχημα έχουν πολλαπλασιαστεί επικίνδυνα.


Η πολυτέλεια του να είσαι μέλος της Ενωμένης Ευρώπης συνεπάγεται πολλές υποχρεώσεις, ενίοτε δυσβάσταχτες για να τις αντέξει μια χώρα με «ευαίσθητη» οικονομία όπως είναι η δική μας.


Ευρωπαϊκό όραμα λοιπόν είναι οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τα πρόστιμα και οι αποκλεισμοί αν δεν ακολουθείς πιστά τις επιταγές των ισχυρών της Ευρώπης. Ένας πύρινος κλοιός μέσα στον οποίο ζεις και κινείσαι με το άγχος της τιμωρίας από την ΕΕ, εάν δεν μπορέσεις να ικανοποιήσεις τις αιτιάσεις της.


Κουμάντο στην χώρα σου κάνουν άλλοι, μέσα από προβλεπόμενες και επικυρωμένες παρεμβάσεις που έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα. Δεν ωφελεί να παραπονιέσαι γιατί είσαι Ευρωπαίος και με την βούλα. Επομένως, οφείλεις να πράττεις τα δέοντα, δηλαδή αυτά που σου επιβάλλουν οι ευρωπαίοι εταίροι.


Ευρωπαϊκό όραμα είναι η καγκελάριος Αγκέλα Μέρκελ, που με κάθε ευκαιρία σε επιπλήττει αυστηρά, σαν μια κακιά δασκάλα που δεν συγχωρεί παραπτώματα και απείθαρχες συμπεριφορές. Την μισείς κατά βάθος, αλλά η επιβλητική παρουσία της αποτελεί το αντίτιμο του να είσαι Ευρωπαίος, γι’ αυτό την υπομένεις στωικά. Εξάλλου, οι ισχυροί έχουν πάντα δίκιο, ανεξάρτητα αν δεν σε βρίσκει σύμφωνο.


Ευρωπαϊκό όνειρο είναι και ο μηχανισμός στήριξης με τους Όλι Ρεν, Στρος Καν και πάει λέγοντας. Οι επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ευρωπαϊκής πολιτικής, γιατί σου δίνουν ένα και ζητάνε πίσω δέκα.


Τέλος, ευρωπαϊκό όραμα είναι να βλέπεις τις παραφορτωμένες βιτρίνες των super markets και να μην μπορείς να αγοράσεις ούτε τα εντελώς απαραίτητα…