Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Είμαστε κράτος Ξεφτίλα !!!


Είμαστε κράτος
Ξεφτίλα !!!
*Οι πολιτικοί μας οδηγούν στον γκρεμό και κανείς δεν διαμαρτύρεται
*Πόσο Μ……ες είμαστε τελικά;

  Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε από επίσημα πρόσωπα ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση στην χώρα μας, χωρίς όμως να βλέπουμε κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Η αγορά στενάζει, τα νοικοκυριά οδεύουν σε διάλυση και οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο η μια μετά την άλλη. Οι κατεστραμμένοι της όλης υπόθεσης βέβαια, πάντα είμαστε εμείς, αφού αυτό το Μπ……λο Δημοκρατικό (;) Πολίτευμα της χώρας μας, ποτέ δεν λειτούργησε κυριολεκτικά σύμφωνα με τους νόμους του, για να πληρώσουν την νύφη κάποια στιγμή, αυτοί που μας οδήγησαν στο Ναδίρ.
  Τα «δεν θα κόψουμε μισθούς και συντάξεις», μαζί με το «υπάρχουν λεφτά», έμειναν κλειστά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, ως αστειότητες χειρίστου είδους και μεγάλα προεκλογικά ψέματα, με αποτέλεσμα όσοι ψήφισαν την υπάρχουσα Κυβέρνηση, να βρίζουν από μέσα τους που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και όχι φωναχτά βέβαια, γιατί φοβούνται πως οι αντιδράσεις που θα βιώσουν για τις επιλογές τους, θα είναι δραματικά αρνητικές.
  Ο Πρωθυπουργός της χώρας Γ. Παπανδρέου, αφού έλυσε όλα μας τα προβλήματα, πήγε για διακοπές στην Πάρο και αντί να επιστρέψει στην Αθήνα, επέλεξε να πεταχτεί και μέχρι την Κρήτη βρε αδελφέ, μην χάσει την ευκαιρία το Κρητικό Πέλαγος να ακουμπήσει το καλογυμνασμένο κορμί του.
  Δεν λέω, πέρασε πολλά ο Γ. Παπανδρέου, γιατί οι ελλείψεις που άφησε πίσω το δείγμα της Κυβέρνησης Καραμανλή, (γιατί δείγμα ήταν και μην μου πει κανείς το αντίθετο), χρειάστηκε ξεκούραση και ανασύνταξη δυνάμεων, οπότε δεν θα πρέπει να τον κακολογούμαι. Έλα μου όμως, που από τα τόσα παχιά λόγια που ακούσαμε μέχρι σήμερα από το στόμα του, το μοναδικό που μας έμεινε είναι η σημερινή κατάσταση που βιώνει ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας.
  Σίγουρα δεν αναφέρομαι στους πρωτοκλασάτους του Κολωνακίου, της Εκάλης και των Βορείων Προαστίων της Αθήνας, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους φτωχούς όχι μόνο στην Τσέπη όπως αποδεικνύεται Έλληνες, που σε λίγο θα αναγκάζονται να κλέψουν ένα κομμάτι ψωμί για να συντηρήσουν την οικογένειά τους.
  Το καλοκαίρι ηρέμησε λίγο την κατάσταση, αφού με την πολύ ζέστη το μόνο που έμεινε σε όλους εμάς ήταν να απολαύσουμε λίγες ημέρες ξεκούρασης και δροσιάς στις κοντινές παραλίες, πράγμα το οποίο μας κρατούσε μακριά από την καθημερινότητα και την σκληρή της πραγματικότητα. Σήμερα όμως, που πλέον έχουμε φτάσει στο 95% επιστροφής στους κανονικούς μας ρυθμού, το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό και ακόμα δεν ήρθαν τα πρώτα καυτά έξοδα του ψυχρού χειμώνα.
  Δεν είναι τυχαίο που πολλοί από εμάς, για να ζεσταθούν χειμωνιάτικα αντί να πάρουν πετρέλαιο ή ξύλα για τις σόμπες και τα τζάκια, θα πάρουν αγκαλιά τα καυτά οικονομικά  και επιβίωσης προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν, προσπαθώντας με αυτά να ζεσταθούν, αναφωνώντας πως «ο καμένος την φωτιά δεν την φοβάται».
  Η Ελλάδα πλέον ξεπέρασε τα όρια του μηδενός και το μόνο σίγουρο είναι πως, όσοι αντέξουν το 2011, θα είναι οι τυχεροί της υπόθεσης. Οι αυτοκτονίες για χρέη θα πάρουν πλέον την πρώτη θέση στην καθημερινή ειδησιογραφία, ενώ δεν αποκλείεται να ζήσουμε καταστάσεις λαϊκής εξέγερσης που σίγουρα στο άκουσμα τους και μόνο τρομοκρατούμαστε. Αυτή δυστυχώς έγινε η Ελλάδα που όλοι αγαπήσαμε επιφανειακά και όχι εις βάθος, γιατί αν λειτουργούσαμε με σύνεση θα βλέπαμε και προκοπή.
  Δεν φταίνε οι νέοι που δεν ασχολούνται με την πολιτική και εξαγριωμένοι πολλές φορές προσφεύγουν σε ακρότητες, αφού αυτός είναι ο μοναδικός μονόδρομος διεξόδου, από το εντελώς ψεύτικο πρότυπο, στο οποίο κάποιοι επιλεκτικά προσπαθούν να μας κρατήσουν.
  Ο πλασματικός κόσμος των πολιτικών και των Μεγαλοκαρχαριών των Media, που κατόπιν πληρωμένων εντολών εργολαβικά αναλαμβάνουν να ρίχνουν συνεχώς στάχτη στα μάτια του κόσμου και να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, καταρρέει καθημερινά, πράγμα το οποίο δημιουργεί τριγμούς στο πλουσιοπάροχο βίο των κυρίων αυτών και η μόνη διέξοδος που έχουν βρει για να λύνουν τα προβλήματα τους, είναι η επιδίωξη συγκράτησης του απλού λαού σε χειμερία νάρκη (μαστούρα θα πω εγώ).
  Είναι καιρός να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να απαιτήσουμε πλέον, να αποδοθούν οι ευθύνες στους πραγματικά υπαίτιους της κατάντιας της χώρας μας, όχι γιατί θα ζήσουμε καλύτερα, αλλά γιατί το χρωστάμε στις νέες γενιές.

Σταύρος Βλαχόπουλος