Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟ ##Γράφει ο Σταύρος Βλαχόπουλος


  Το να ασκείς δημοσιογραφία, είναι ένα από τα αναφαίρετα δικαιώματα της Δημοκρατίας, αφού η ελευθερία του λόγου, είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Δημοκρατικού (;) πολιτεύματος στο οποίο ζούμε. 
  Αυτές τις ημέρες όμως, αρκετοί από εμάς γινόμαστε μάρτυρες της παρεξηγημένης έννοιας της ελευθερίας του λόγου, που έχει καταντήσει πλέον τρομοκρατία στα χέρια άσχετων και κακόβουλων ανθρώπων. Δεν είναι κακό να ψάχνεις την αλήθεια και να ασκείς κριτική στην εξουσία όταν αυτή αλληθωρίζει μπροστά σε παρανομίες, αλλά το να επιτίθεσαι σε μια επιχείρηση μιλώντας για παρανομίες, επειδή σου έκοψε την συνδρομή, είναι η χειρότερη τρομοκρατική ενέργεια από την πλευρά του τύπου.


  Μιλάμε για τρομοκρατία του τύπου και μάλιστα σε βαθμό διαστρεβλωμένου κακουργήματος, αφού από την μια οι κύριοι αυτοί κάνουν λόγο για παρανομίες σε ένα κατάστημα, χωρίς αυτές βέβαια να υπάρχουν, παραβλέποντας πως όχι μόνο στον συγκεκριμένο χώρο, αλλά και σε ολόκληρη την Ξάνθη υπάρχουν παράνομες κατασκευές σε καταστήματα ιδίου ενδιαφέροντος. Εξάλλου, όπως προανέφερα, δεν είναι τυχαία η ενασχόληση κάποιου με το συγκεκριμένο κατάστημα αυτή τη χρονική στιγμή και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα.


  Υποψήφιος με τον Δήμαρχο Τοπείρου Σ. Χατζηευαγγέλου θα είναι στις ερχόμενες εκλογές ο Ντίνος Μαλάκης. Στο άκουσμα αυτής της είδησης, υπήρχαν αρκετές θετικές, αλλά και αρνητικές αντιδράσεις με τον κάθε έναν από αυτούς οι οποίοι μίλησαν, να στηρίζουν την άποψή τους σε διαφορετικά συμβάντα που έχουν δει μέχρι σήμερα το φως της δημοσιότητας.


  Από την άλλη πλευρά, οι γνωστοί άγνωστοι που κατά καιρούς έχουν αδειάσει την ΝΔ στον Τόπειρο , χαρίζοντας τον Δήμο στην αγκαλιά του νυν Δημάρχου, συνεχίζουν να προκαλούν προβλήματα, αφού μετά από τεσσεράμισι χρόνια απραξίας και αφού ήταν εξαφανισμένοι από προσώπου γης, σήμερα άρχισαν να δείχνουν το ενδιαφέρον τους, ζητώντας επιτακτικά να είναι αυτοί οι επικεφαλείς του ψηφοδελτίου που θα στηριχτεί από την Νέα Δημοκρατία. Με την κυρία Καραλευθέρη δεν με χωρίζει τίποτε, αλλά και τίποτε δεν με φέρνει κοντά. Όμως δεν είναι δυνατόν να έχει αποτύχει, για οποιονδήποτε λόγο, να εκλεγεί δυο φορές Δήμαρχος Τοπείρου και σήμερα να ζητά πάλι την στήριξη της ΝΔ, την στιγμή που την τελευταία φορά είχε κατέλθει ως υποψήφια με την στήριξη Αριστερού κόμματος.


  Η υποψηφιότητα του Δημάρχου στον Τόπειρο ανήκει δικαιωματικά στον Θ. Μίχογλου και αυτό όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν ορισμένοι, τόσο καλύτερα για την παράταξη θα είναι.
  Κρέμασε τα γάντια της ενασχόλησής του με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ο Δήμαρχος Σταυρούπολης Γ. Καρασακαλίδης. Σύμφωνα με δηλώσεις του ο κύριος Καρασακαλίδης τόνισε ότι το βράδυ της Πέμπτης συναντήθηκε με συνεργάτες του και τους ενημέρωσε για την απόφαση του να μείνει εκτός πολιτικής σκηνής στην αυτοδιοίκηση, τονίζοντας πως αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξαφανιστεί από προσώπου γης. Τα μέτρησε και είδε πως δεν ταιριάζει στο πολιτικό σκηνικό που στήνεται αυτό το διάστημα και για τον λόγο αυτό αποφάσισε συνειδητά να απέχει από κάθε είδους εκλογική διαδικασία.


  Αγανακτισμένοι από κάθε άποψη είναι πολλοί σύντροφοι του Σωκράτη Ξυνίδη, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την συνεχή απουσία του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ από την Ξάνθη και στην έλλειψη επικοινωνίας που έχουν. Μπορεί να οργάνωσε καλά το γραφείο του ο κύριος Ξυνίδης, αλλά δυστυχώς ο κόσμος θέλει να βλέπει τον ίδιο και όχι τους συνεργάτες του.


  Οι ψηφοφόροι αγαπητέ Σωκράτη ψήφισαν εσένα και όχι τους συμπαθητικούς συνεργάτες του πολιτικού σου γραφείου στην Ξάνθη και είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, το να θέλουν να δουν εσένα τον ίδιο, για να συζητήσουν τα προβλήματα τους και όχι το επιτελείο σου.


  Δεν είναι τυχαίο που χθες το πρωί πέρασε από τα γραφεία της εφημερίδας μου, γνωστός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ και μου είπε επί λέξη πως το ΠΑΣΟΚ για τους Χριστιανούς δεν έχει Βουλευτή.


  Σε μπαράκι της Παλιάς Πόλης εντόπισαν οι δαιμόνιοι συνεργάτες μου το βράδυ της Πέμπτης, τον Υπεύθυνο του τομέα Εθνικής Παιδείας της ΝΔ Φ. Τσαλίδη με τους Δικηγόρους Κ. Βαζίκα και Μ. Σαραλέκο, ενώ όπως πληροφορήθηκα στην παρέα προστέθηκε λίγο αργότερα και ο Τριμίντσιος Στάμος.


  Η κουβέντα βέβαια δεν υπήρχε περίπτωση να μην κινηθεί γύρω από πολιτικά θέματα, αλλά όπως έμαθα δεν υπήρξε κάτι το συνταρακτικό, που να δημοσιοποιηθεί και να απασχολήσει αρκετά την κοινή γνώμη.