Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Τα παιδία παίζει…

Τα παιδία παίζει…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου

Η βαρηκοΐα αποτελεί μια χρόνια πάθηση της ελληνικής κυβέρνησης και μιλάω πάντα διαχρονικά. Η κυβέρνηση έχει πάντα δίκιο, γι’ αυτό και πράττει κατά το δοκούν, δηλαδή ανάλογα με τα πιστεύω και τα συμφέροντά της, παραγκωνίζοντας τον απλό κοσμάκη που φέρεται να έχει διαφορετική άποψη.
Αποφασίζομεν και διατάζομεν, το πολιτικό δόγμα της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, που αρέσκεται, ωστόσο, να κρύβεται πίσω από τα προσχήματα του τύπου, δημόσια διαβούλευση και άλλες τέτοιες μεγαλοστομίες, που δεν έχουν, ωστόσο, κανένα έρεισμα.
Ανεξάρτητα από την διαφορετική ιδεολογική κατεύθυνση που ακολουθεί το κάθε κόμμα, υπάρχει ένα κοινό σημείο, που τα ενώνει σε ένα «κουβάρι» και τα κάνει ίδια και όμοια. Κάθε φορά, λοιπόν, που ξεκινάει μια νέα κυβέρνηση την διακυβέρνηση της χώρας, ακολουθεί την πάγια τακτική να ρίχνει το φταίξιμο για όλα τα προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία στην προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν φταίω εγώ, φταίει ο Κωστάκης ή φταίει ο Γιωργάκης, σαν τα παιδάκια του δημοτικού…
Η προηγούμενη κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή, υποτίθεται πως ξεκίνησε για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του ΠΑΣΟΚ και δη του Σημίτη. Τότε είναι που στο τιμόνι του Υπουργείου Οικονομικών στρογγυλοκάθισε ο καθηγητής Αλογοσκούφης. Ο τελευταίος δεν κατόρθωσε, τελικά, να συμμαζέψει τα σπασμένα και τα έκανα πιο μούσκεμα από ποτέ, αφού ο άκρατος δανεισμός που εφήρμοσε μας έφερε ένα βήμα πριν τον γκρεμό. Στην συνέχεια, την τιμητική του είχε το ΠΑΣΟΚ αυτή την φορά στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος με συνοδοιπόρο τον Γ. Παπακωνσταντίνου ως επικεφαλής επί των οικονομικών, συνέχισε το έργο που είχε ξεκινήσει ο κος Καραμανλής (το καταστρεπτικό έργο, θα σπεύσουν να προσθέσουν οι περισσότεροι). Εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται πως ούτε ο πρώτος είναι ικανός να βγάλει την χώρα από την κρίση, αφού πορεύεται με βάση τις αποφάσεις του ΔΝΤ.
Παρόλα αυτά, αν και έχουν αποτύχει παταγωδώς όλοι τους και το μόνον που μας έχουν αποδείξει είναι η αναξιοπιστία και η ανακολουθία τους, συνεχίζουν να αλληλοκατηγορούνται, λες και το μόνο που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι ποιος φταίει περισσότερο και ποιος λιγότερο για την σημερινή δραματική του κατάσταση. Τελικά τα παιδία παίζει…