Με τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις
ξεκίνησε η νέα χρονιά…
Ντιάνα Τσερβονίδου
Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία ξεκινάει μια νέα χρονιά με τις χειρότερες προβλέψεις για το μέλλον. Το 2011 αναμένεται να αποτελέσει σταθμό στην νεότερη ιστορία του ελληνικού έθνους, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί θα μετατρέψει την ελληνική πραγματικότητα σε πραγματικό εφιάλτη. Το λένε, εξάλλου, όλοι οι ξένοι αναλυτές που παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον όλες τις εξελίξεις στην χώρα μας. Το ξέρουμε και εμείς οι ίδιοι, οι απλοί πολίτες της χώρας, που βλέπουμε μέρα με την μέρα την ζωή μας να χειροτερεύει, αντί να καλυτερεύει.
Και ενώ η νέα κυβέρνηση του κυρίου Γιώργου Παπανδρέου είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές πριν από ενάμιση χρόνο, περίπου, την διακυβέρνηση της χώρας, σήμερα έχει εξελιχθεί σε “μάστιγα”, που έχει σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της, με τις πλάτες και του διεθνούς οργανισμού που ακούει στο όνομα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ένα κακό όνειρό ή ένα κακόγουστο αστείο; Και τα δυο μαζί σε εφαρμογή, αποτελεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, ο οποίος μας έταξε λαγούς με πετραχήλια και τελικά μας πότισε “φαρμάκι” με τις αποφάσεις του. Η φιλελεύθερη πολιτική που ακολουθείται πιστά από τον ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη της σοσιαλιστικής παράταξης που έχει αναλάβει τις τύχες της Ελλάδος έχει ένα βασικό σκοπό, να κάνει όσο γίνεται πιο φτωχή την Ελλάδα, ώστε να αναλάβουν δράση ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα, δηλαδή τα μεγάλα μονοπώλια, σύμφωνα με τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης που εξυπηρετεί κάποιους συγκεκριμένους “οίκους”.
Κανείς δεν πιστεύει, πια, πως μπορεί κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο. Η ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων δεν μας αφήνει να δούμε το μέλλον μας με μια αισιόδοξη ματιά. Και πως άλλωστε να επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο, τη στιγμή που το μνημόνιο είναι παντού. Ακόμη και οι Νόμοι του κράτους έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού η δύναμη του μνημονίου είναι πολύ ισχυρότερη. Είναι αυτή που καταδυναστεύει τα πάντα, ακόμη και το Σύνταγμα. Δεν ωφελεί να βγαίνουν στους δρόμους οι εργαζόμενοι, διαμαρτυρόμενοι για αντισυνταγματικές πρακτικές της κυβέρνησης.
Το πρόγραμμα για την οικονομική εξόντωση της ελληνικής κοινωνίας έχει μπει σε εφαρμογή. Με βάση αυτό πορευόμαστε και με βάση αυτό παίρνονται τα σχετικά οικονομικά μέτρα που φέρνουν σε απόγνωση τους πολίτες.
Αλλάξαμε την “σελίδα” του χρόνου, χωρίς να διατηρούμε ίχνος αισιοδοξίας για τα μελλούμενα ή μάλλον είμαστε αρνητικά προϊδεασμένοι για αυτά που θα μας βρουν.
Γιορτάσαμε τον ερχομό του 2011 με μισή καρδιά, δηλαδή σαν ένα έτος που ήρθε απειλητικά, για να κάνει δυσκολότερη την καθημερινότητά μας. Μακάρι να γίνονται θαύματα, γιατί, μόνον, ένα θαύμα μπορεί να μας σώσει από την “λαίλαπα” της κρίσης που ποτέ δεν καταλάβαμε από πού προέκυψε και γιατί έχει τόσο επιλεκτικό χαρακτήρα.
Ντιάνα Τσερβονίδου
Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία ξεκινάει μια νέα χρονιά με τις χειρότερες προβλέψεις για το μέλλον. Το 2011 αναμένεται να αποτελέσει σταθμό στην νεότερη ιστορία του ελληνικού έθνους, όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί θα μετατρέψει την ελληνική πραγματικότητα σε πραγματικό εφιάλτη. Το λένε, εξάλλου, όλοι οι ξένοι αναλυτές που παρακολουθούν με αμείωτο ενδιαφέρον όλες τις εξελίξεις στην χώρα μας. Το ξέρουμε και εμείς οι ίδιοι, οι απλοί πολίτες της χώρας, που βλέπουμε μέρα με την μέρα την ζωή μας να χειροτερεύει, αντί να καλυτερεύει.Και ενώ η νέα κυβέρνηση του κυρίου Γιώργου Παπανδρέου είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές πριν από ενάμιση χρόνο, περίπου, την διακυβέρνηση της χώρας, σήμερα έχει εξελιχθεί σε “μάστιγα”, που έχει σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της, με τις πλάτες και του διεθνούς οργανισμού που ακούει στο όνομα Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ένα κακό όνειρό ή ένα κακόγουστο αστείο; Και τα δυο μαζί σε εφαρμογή, αποτελεί η κυβέρνηση Παπανδρέου, ο οποίος μας έταξε λαγούς με πετραχήλια και τελικά μας πότισε “φαρμάκι” με τις αποφάσεις του. Η φιλελεύθερη πολιτική που ακολουθείται πιστά από τον ίδιο και τα υπόλοιπα μέλη της σοσιαλιστικής παράταξης που έχει αναλάβει τις τύχες της Ελλάδος έχει ένα βασικό σκοπό, να κάνει όσο γίνεται πιο φτωχή την Ελλάδα, ώστε να αναλάβουν δράση ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα, δηλαδή τα μεγάλα μονοπώλια, σύμφωνα με τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης που εξυπηρετεί κάποιους συγκεκριμένους “οίκους”.
Κανείς δεν πιστεύει, πια, πως μπορεί κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο. Η ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων δεν μας αφήνει να δούμε το μέλλον μας με μια αισιόδοξη ματιά. Και πως άλλωστε να επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο, τη στιγμή που το μνημόνιο είναι παντού. Ακόμη και οι Νόμοι του κράτους έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού η δύναμη του μνημονίου είναι πολύ ισχυρότερη. Είναι αυτή που καταδυναστεύει τα πάντα, ακόμη και το Σύνταγμα. Δεν ωφελεί να βγαίνουν στους δρόμους οι εργαζόμενοι, διαμαρτυρόμενοι για αντισυνταγματικές πρακτικές της κυβέρνησης.
Το πρόγραμμα για την οικονομική εξόντωση της ελληνικής κοινωνίας έχει μπει σε εφαρμογή. Με βάση αυτό πορευόμαστε και με βάση αυτό παίρνονται τα σχετικά οικονομικά μέτρα που φέρνουν σε απόγνωση τους πολίτες.
Αλλάξαμε την “σελίδα” του χρόνου, χωρίς να διατηρούμε ίχνος αισιοδοξίας για τα μελλούμενα ή μάλλον είμαστε αρνητικά προϊδεασμένοι για αυτά που θα μας βρουν.
Γιορτάσαμε τον ερχομό του 2011 με μισή καρδιά, δηλαδή σαν ένα έτος που ήρθε απειλητικά, για να κάνει δυσκολότερη την καθημερινότητά μας. Μακάρι να γίνονται θαύματα, γιατί, μόνον, ένα θαύμα μπορεί να μας σώσει από την “λαίλαπα” της κρίσης που ποτέ δεν καταλάβαμε από πού προέκυψε και γιατί έχει τόσο επιλεκτικό χαρακτήρα.
