Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Στον αστερισμό των οικονομικών όρων…



Στον αστερισμό των οικονομικών όρων…


Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου



Είναι γενική αλήθεια ότι οικονομικοί όροι, όπως λόγου χάρη έλλειμμα και χρεοκοπία, έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του καθημερινού μας διαλόγου. Εκεί που δεν σκαμπάζαμε γρι από οικονομικά, ξαφνικά βρεθήκαμε να αναλύουμε την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας με επιστημονικούς όρους. Το άγχος για το μέλλον της Ελλάδος έχει οδηγήσει τους περισσότερους να μπουν στην επίπονη διαδικασία λεπτομερούς εξέτασης της κάθε παραμέτρου που αφορά την εθνική οικονομία της χώρας.


Που να βρει κάποιος όρεξη για δημιουργική δράση με τόσα οικονομικά άγχη να πλαισιώνουν την καθημερινότητά του; Είναι εξ ορισμού αδύνατο ένα τέτοιο εγχείρημα, καθώς η ασφυκτικά περιορισμένη, λόγω των γνωστών εξελίξεων, ελληνική κοινωνία δεν αφήνει πολλά περιθώρια για πρόοδο και ευημερία.


Τα οικονομικά μέτρα εμπίπτουν σε ένα φάσμα σταθερής και πάγιας πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης, αφού άλλα λέγονται και άλλα γίνονται. Η Ελλάδα, ως μια χώρα που δεν ξέρει να παράγει τίποτε άλλο εκτός από άυλες υπηρεσίες, στερεύει από ρευστό χρήμα, με αποτέλεσμα να τίθεται, κάθε λίγο και λιγάκι, η ανάγκη για δανεισμό. Το ξέρουν πολύ καλά οι ευρωπαίοι εταίροι, με αποτέλεσμα να εκμεταλλεύονται την οικονομική μας αδυναμία, προκειμένου να πλουτίζουν εις βάρος μας. Με απλά ελληνικά, αυτό που επιδιώκουν είναι να τα οικονομάνε στις δικές μας καμπούρες. Εξ άλλου, εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια και τα μέσα να αντιδράσουμε, για να αποτινάξουμε τον οικονομικό ζυγό που μας πνίγει.


Δεν είναι καθόλου τυχαία η καθυστέρηση στην εκταμίευση της τρίτης δόσης του δανείου προς την Ελλάδα. Ο εκβιαστικός τρόπος που αντιμετωπίζουν την χώρα μας οι εκ των έξω ισχυροί παράγοντες αγγίζει τα όρια φασισμού. Όλα, βέβαια, όπως είπαμε και προηγουμένως στα πλαίσια του κέρδους. Και μην πιστέψει κανείς ότι καίγονται κάποιοι να μας βγάλουν από την κρίση, γιατί κάτι τέτοιο ακούγεται από ουτοπικό έως και εξωπραγματικό. Τα πάντα γίνονται για την μεγάλη ιδέα της σύγχρονης εποχής, το χρήμα...


Καλύτερα χτυπάς κάποιον που έχει γονατίσει και δεν έχει πολλές δυνατότητες να σηκωθεί. Σε αυτή την στάση μας θέλουν τα ισχυρά συμφέροντα, για να αντλούν περισσότερα οφέλη για τους εαυτούς τους. Όταν πέσει κάποιος στα νύχια του λύκου, δύσκολα θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτά. Και ας μας λένε μετά για οικονομική κρίση και τα σχετικά…


Η κρίση αποτελεί πρόσχημα για να γεμίζουν με ασφάλεια τις τσέπες τους κάποιοι ισχυροί παράγοντες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι μια τεχνητή κρίση που εξυπηρετεί και τροφοδοτεί τα μεγάλα συμφέροντα. Αποτελεί δηλαδή τον καλύτερο τρόπο για να κάνουν επιδρομή στην τσέπη του απλού και ταλαίπωρου πολίτη που πασχίζει για ένα μεροκάματο.


Μας έχει κουράσει η αριθμητική που δεν βγαίνει. Ειδικά δε, όταν λειτουργεί εις βάρος μας και δημιουργεί προβλήματα επιβίωσης…