Ούτε για έλεος δεν φτάνει…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Από εκατό μέχρι τριακόσια ευρώ υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός της χώρας, κύριος Γ. Παπανδρέου, στους χαμηλοσυνταξιούχους ως έκτακτο βοήθημα για να ενισχυθούν οικονομικά ενόψει του Χειμώνα που έρχεται. Η οικονομική αυτή ενίσχυση θα δοθεί στο τέλος του χρόνου μαζί με την σύνταξη.
Τι να πει κανείς μπροστά στις κοινωνικές ευαισθησίες του πολιτικού μας αρχηγού; Ή μάλλον μπροστά στην άγνοιά του, αφού έχει την εντύπωση, ότι κάποιος μπορεί να ανακουφιστεί με εκατό ή και τριακόσια ευρώ τη σήμερον ημέρα.
Αδιαμφισβήτητα, οποιαδήποτε μορφή βοήθειας προς τις αδύναμες κοινωνικές τάξεις είναι ευπρόσδεκτη. Από το τίποτα, το ελάχιστο είναι κάτι. Δεν είναι όμως δυνατόν να εμπαίζουν την στοιχειώδη νοημοσύνη μας, υποστηρίζοντας ότι η κίνηση αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής προς τους χαμηλοσυνταξιούχους. Τι φόρος τιμής είναι αυτός επιτέλους; Τη στιγμή που παίρνεις τα πάντα από κάποιον, για να του δώσεις μετά “ψίχουλα”, που δεν φτάνουν ούτε για να κάνει τα απαραίτητα ψώνια(;)
Το κοινωνικό πρόσωπο του κράτους ζέχνει και ξεχειλίζει…
Ο μέσος πολίτης ζει το τελευταίο διάστημα με την αγωνία να πάρει κάποιο επίδομα, ως οικονομική ενίσχυση και ένα συμπλήρωμα στο υστέρημά του. Πλησιάζουν βλέπετε τα Χριστούγεννα και ο κόσμος ονειρεύεται να κάνει ψώνια, να πάρει δώρα για τα παιδιά και τους αγαπημένους του. Οι καιροί πέρα από πονηροί είναι και δύσκολοι. Τα εντελώς αναγκαία έξοδα απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος που έχει ένα μέσο νοικοκυριό. Κανένας λόγος για αγορές αγαθών και πραγμάτων που δεν είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση κάποιου. Οι παλιοί καλοί καιροί, όταν τα ψώνια αποτελούσαν μια αναγκαία δραστηριότητα για περιόδους όπως τα Χριστούγεννα και το ΠΑΣΧΑ, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η περσινή χρονιά μας δίδαξε, ότι πρέπει να είμαστε εγκρατείς στις επιθυμίες και τα θέλω μας. Οι οικονομικές δυσκολίες, διαρκώς, παίρνουν διαστάσεις, με αποτέλεσμα και το τελευταίο λεπτό που έχουμε να αποκτά αξία.
Δεν μπορεί το κράτος να μην γνωρίζει για όλες αυτές τις εξελίξεις που βιώνουμε στην τσέπη μας. Εκτός και αν είναι εκτός τρόπου και χρόνου και πραγματικότητας. Ο πρωθυπουργός μας, αντί να κάνει τα ταξιδάκια του στο εξωτερικό, θα ήταν καλό να επισκέπτεται που και που περιοχές της ελληνικής περιφέρειας, για να ακούσει τα προβλήματα και αυτά που σκέφτονται οι Έλληνες πολίτες. Μόνον έτσι θα έχει το δικαίωμα να υποστηρίξει άλλη φορά, ότι είναι δίπλα στον Έλληνα και την Ελληνίδα, που έχουν σφίξει τα ζωνάρια τους.
Έκτακτο επίδομα που δεν φτάνει ούτε για έλεος και το οποίο, σημειωτέων, έχει εξαγγελθεί λίγο πριν τις επικείμενες εκλογές, σίγουρα δεν αποτελεί κίνηση ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής του κράτους. Τη στιγμή μάλιστα που οι μισθοί των βουλευτών και των Υπουργών ξεπερνάνε τα εσκαμμένα, αφού ανταποκρίνονται σε ασύλληπτους, για εμάς τους απλούς και θνητούς ανθρώπους, αριθμούς…
