Λόγια χωρίς αντίκρισμα…
Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη αναμένονται σημαντικές εξελίξεις όσον αφορά την μελλοντική πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα. Τότε είναι που ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, δεσμεύεται να ανακοινώσει τις οριστικές αποφάσεις τους για την ανάπτυξη του κράτους, ένα θέμα που περιμένουν εναγωνίως κυρίως οι επαγγελματίες, των οποίων ο τζίρος βρίσκεται σε κατάσταση ύφεσης. Στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης θα γίνει η περιβόητη παρουσίαση των αναπτυξιακών μέτρων της κυβέρνησης, τα οποία, όπως παραδέχονται οι περισσότεροι, έχουν αργήσει δραματικά.
Βέβαια και αυτό είναι που πρέπει να τονιστεί με έμφαση, οι καλές προθέσεις απέχουν μακράν από τις τελικές αποφάσεις που θα παρθούν για το μέλλον της χώρας, γι’ αυτό και όλοι κρατάνε μικρό καλάθι. Είναι γεγονός, ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι που αποφασίζει από κοινού με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για το τι πρέπει να γίνει στην χώρα. Ο ρόλος του πρωθυπουργού, σαφώς αποδυναμωμένος, είναι, εν ολίγοις, να μεταφέρει τις αποφάσεις της περιβόητης τρόικας και να πείθει, ότι οι προθέσεις που υπάρχουν είναι οι καλύτερες. Ότι δεν υπάρχει άλλη λύση και ότι όλα θα πάνε καλά. Αυτό το έχουν εμπεδώσει οι πολίτες, γι’ αυτό και έχουν πάψει να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες, τουλάχιστον για το επόμενο διάστημα που ακολουθεί.
Ούτε βέβαια είναι δυνατόν να μιλάμε για κράτος πρόνοιας, όταν οι αυξήσεις σε τιμές προϊόντων ευρείας κατανάλωσης ακολουθούν διαρκώς ανοδική πορεία. Με αυτά τα δεδομένα γίνεται εύκολα κατανοητό, πως τα πράγματα αντί να καλυτερεύουν, θα δυσχεραίνουν.
Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να μαντέψουμε το περιεχόμενο των ανακοινώσεων που θα κάνει ο πρωθυπουργός τον Σεπτέμβρη. Έχουμε μάθει καλά τον τρόπο που λειτουργεί το όλο σύστημα, ειδικά σήμερα, που άλλοι αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς.
Η ανάπτυξη για άλλη μια φορά θα πάει στις ελληνικές καλένδες. Το εθνικό χρέος αντί να μειώνεται, θα μεγαλώνει. Μη ξεχνάμε, εξάλλου, πως ο πληθωρισμός έχει φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα και μείς, έτσι όπως είμαστε άξιοι της μοίρας μας, θα τραβάμε το κουπί μας.
Τα πάντα λειτουργούν με βάση τα ισχυρά συμφέροντα που υπάρχουν. Με λίγα λόγια, με βάση το περιβόητο μνημόνιο που έχουν συντάξει οι ισχυροί από την Αμερική και την Ευρώπη.
Οι καλύτερες μέρες που κάποιοι ονειρεύονται θα αργήσουν πολύ να έρθουν. Τα χρόνια που ακολουθούν, ίσως, είναι τα πιο δύσκολα, από οικονομικής απόψεως, στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο που μας προϊδεάζουν για το τι μέλει γενέσθαι.
Είχαμε τον Καραμανλή να μας συνιστά να σφίξουμε τα ζωνάρια. Σήμερα έχουμε τον Παπανδρέου να μας λέει ακριβώς το ίδιο, αλλά με δικά του λόγια. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, οι βαρύγδουπες δηλώσεις και η αλαζονική συμπεριφορά είναι που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Και όσο πλησιάζουν οι εκλογές του Νοέμβρη, τα τερτίπια και τα πολιτικά παιχνίδια που θα σκάνε στην δικιά μας καμπούρα, θα πληθαίνουν…
