Όταν πιστεύουμε πως άλλα λένε κι άλλα κάνουν ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών, δεν είναι φυσικά στο φάσμα της φαντασίας μας ούτε προϊόν αυτής, αλλά η πραγματικότητα ως έχει.«Δεν θα πάρουμε νέα μέτρα», ισχυρίζονταν οι δυο πολιτικοί άνδρες μόλις προσφάτως και εντός ολίγου έρχεται το νέο απαιτητικό μνημόνιο να επαληθεύει τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, μου τα ‘πες… κ.λ.π.». Να λοιπόν που οι νέες περικοπές είναι προ οφθαλμού, αφορούν τα χαμηλού εισοδήματος κοινωνικά στρώματα και ζητούν να αποδώσουν τις ελάχιστες ρανίδες του αίματός τους για την σωτηρία μιας λεηλατημένης πατρίδας. Μιας πατρίδας που γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε με την ανδρεία, τους ηρωισμούς, την περηφάνια, την ιστορία, την σοφία, την φιλοσοφία, την γνώση και τον πολιτισμό. Που πέρασε δια πυρός και σιδήρου ώστε να διατηρήσει το όσια και ιερά με τα οποία γαλουχήθηκε και αντρώθηκε. Έφθασε όμως από φωτοδότρια χώρα να καταντήσει η τελευταία σε εκτίμηση και αξιοπιστία στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Την κατήντησαν τα άνομα και τα ανίκανα παιδιά της, που ξεπουπούλισαν τα φτερά της δόξας της στο όνομα του «εξουσιαστή», που για πολλούς είναι το χρήμα. Και τώρα; Τώρα ανήγαγαν σε επιστήμη το ψέμα, την κοροϊδία και τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, όσοι εδώ και δεκαετίες κυβέρνησαν και δεν ξεμπρόστιασαν τα λαμόγια, τους μιζαδόρους, τους σπάταλους και τους κακοδιαχειριστές του δημοσίου χρήματος. Βάσει όλων αυτών ευτελίστηκε η ανθρώπινη βιωσιμότητα στην χώρα και διασύρθηκε το επίπεδο των πολιτών της διεθνώς.
Ο αντίποδας των μέτρων που συνεχίζουν ηδονικά σχεδόν και ταλανίζουν τους Έλληνες, είναι τα «ψίχουλα» που οι θριαμβευτές της εξουσίας ανακοινώνουν και δίχως ντροπή τα παρουσιάζουν ως «παντεσπάνι».
Επιδότηση ενοικίου ετεροχρονισμένα! Μειωμένο μεν, αλλά θα δοθεί. Σε ποσό και αξία λιγότερο από όσα χρειάζονται το μήνα τα μέλη μιας οικογένειας για εισιτήρια στις αστικές συγκοινωνίες. Περικοπές ή και κατάργηση του ΕΚΑΣ ίσως και των επιδομάτων των νεφροπαθών.
Αν συμβούν όσα ακούγονται, πως περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο και εφαρμοσθούν βάσει της συμφωνίας υποταγής της κυβέρνησης στην τρόικα, τότε σε ένα χρόνο ας κάνουν δημογραφική απογραφή σε όλη την επικράτεια, ώστε να αντιληφθούν τα ποσοστά θνησιμότητος των πολιτών από το κρύο, την πείνα και την ένδεια γενικώς. Αν αυτό θεωρείται επιτυχής πορεία στην έξοδο από τις Συμπληγάδες ή έστω από την πιθανότητα περαιτέρω πτώσης στην ύφεση, τότε είναι σίγουρο πως δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα. Κυβέρνηση και πολίτες.
Όλα όσα καλούμαστε να πληρώσουμε, δυστυχώς δεν βοηθούν την ανόρθωση της οικονομίας. Τα δις που χρωστάει η χώρα δεν μετριούνται ούτε αριθμητικά. Ενδεικτικά αναφέρω πως ο σεισμός στην Ν. Ζηλανδία και οι ζημιές που επέφερε, εκτιμήθηκαν σε 8.500.000.000 δημιουργώντας εντυπώσεις λόγω του μεγέθους τους.
Τι να πούμε εμείς, που χρωστάμε 350.000.000.000 και ονειρευόμαστε την ανάκαμψη; Τι χρονικά περιθώρια μπορούμε να έχουμε, ώστε να ελπίζουμε σε μείωση του αστρονομικού ποσού, που ούτε οι θησαυροί του Αλή μπαμπά θα μας ξέπλεναν; Αστείο είναι λοιπόν να θριαμβολογούν άμα τη ανακοινώσει παροχών, που για τους ίδιους δεν φθάνουν ούτε για τους… καφέδες τους.
