Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Άρθρο της Φ. Βλαχοπούλου

Είναι δυνατόν να ισχυρισθούμε πως ζούμε σε ένα συγκροτημένο κράτος, πως το δημοκρατικό μας πολίτευμα είναι αυτούσιο και αρραγώς συνδεδεμένο με την νομιμότητα, την εντιμότητα, την ασφάλεια, την κοινωνική πρόνοια, την διαφάνεια, την εύνοια προς τους πολίτες, την ισονομία, την ισοπολιτεία και άλλα ουσιαστικά που δεν είναι δυνατόν να απαριθμηθούν;
Όλοι όσοι πολίτες πιστεύουν τα ως άνω, που επαληθεύονται καθημερινά, δεν ονειροβατούν αλλά πατούν γερά στην πραγματικότητα έχοντας υγιείς και τις πέντε αισθήσεις τους, άρα και την ικανότητα να τις αξιοποιούν, ώστε να μην παρασύρονται και γίνονται αποδέκτες… ανύπαρκτων ιδεολογιών και χειροκροτητές ενός πολιτικού συστήματος που βρίσκεται εν αχρηστία.
Πουθενά και σε τίποτα δεν υπάρχει οργάνωση, δεν πήγαν χρήματα στον προορισμό τους αλλά παραδρόμησαν και εξανεμίσθηκαν καθ’ οδόν, με αποτέλεσμα να αναρωτιούνται όλοι «πού πήγαν τα λεφτά;»! Με την πρόσφατη και τραγική εγκληματική ενέργεια, με θύματα τους νεαρούς αστυνομικούς, ο θάνατος των οποίων στιγμάτισε την ελληνική κοινωνία και προκάλεσε την οδύνη όχι μόνο στους οικείους αλλά και στους πολίτες της χώρας, διαπιστώνουν για άλλη μια φορά πόσο απροστάτευτοι είναι απέναντι σε ακραίες μορφές βίας. «Ο πόλεμος των πόλεων» έχει φθάσει στις μέρες μας να αφήνει περισσότερα θύματα απ’ όσα ένας κανονικός πόλεμος.
Το κράτος αδύναμο να προστατεύσει τους πολίτες και τους αστυνομικούς! Θύματα εκατέρωθεν. Ανήκουστο, αναμενόμενο λόγω ελλείψεων, ανίκανο να ανταπεξέλθει και να αντιμετωπίσει την σύγχρονη εισαγόμενη και εγχώρια εγκληματικότητα, διότι καθώς αποδεικνύεται το μόνο μέλημα της κυβέρνησης είναι η απομύζηση του εισοδήματος των ελλήνων πολιτών με σειρά σκληρών μέτρων, ώστε να καλύψει τις «πομπές» των τέως και των νυν. Οι οικονομικές θυσίες των πολιτών δεν γίνονται χάριν επιβολής της έννομης τάξης, δηλαδή προς ενίσχυση των σωμάτων που ασχολούνται με την ασφάλεια των πολιτών, αλλά όπου κρίνουν οι κυβερνώντες.
Χρόνια τώρα, όποτε συμβαίνει ένα τραγικό περιστατικό, με θύμα ή θύματα τρομοκρατικών και εγκληματικών ενεργειών αστυνομικούς, αρχίζει ατέλειωτη ευθυνολογία, φλυαρία και ανάλυση ειδικών και μη προς ανίχνευσην ή ψηλάφισην λεπτομερειών που οδηγούν σε κοινό παρονομαστή. Στην ελλιπή παροχή χρηματικών ποσών, που θα διευκόλυναν τις αστυνομικές αρχές να λειτουργούν με ασφαλή μέσα προστασίας των ανδρών που υπηρετούν σ’ αυτές, πρωτίστως για τους ίδιους και ακολούθως για τους πολίτες.
Αναφέρεται επίσης και η ελλιπής εκπαίδευση στους «νεολαίους» αστυνομικούς, οι οποίοι ρίχνονται στην μάχη καταστολής του κοινού εγκλήματος και αποτελούν «βορά» των τρομοκρατικών ενεργειών, εξαιτίας της απειρίας στην προστασία της σωματικής τους ακεραιότητος. Αστεία πράγματα!
Γεγονός είναι πως η Ελλάδα μεταβλήθηκε σε χοάνη επιδρομής και εισβολής όλων των κακοποιών που ζουν, βασιλεύουν, πλουτίζουν και σκοτώνουν αδιακρίτως. Μια χώρα που οι πολίτες της ζουν υπό διαρκή φόβο και ριγούν στο άκουσμα των εγκλημάτων, των ληστειών και της βίας.
Έτσι λοιπόν διαπιστώνεται για άλλη μια φορά, πως το κράτος των ελλειμμάτων και των χρεών δεν προωθεί χρήματα όπου δει, διότι δεν μένει σειρά. Από την από ετών διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αγνοούν προτεραιότητες και υιοθετούν το λάβαρο του «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», αφήνοντας εκτός χρηματικής μεταγγίσεως υπηρεσίες που θεωρούνται μεγίστης σημασίας και προσφοράς στον Έλληνα πολίτη, αφού θεωρείται πως τάσσονται στην υπηρεσία της ασφαλούς διαβίωσης των πολιτών.