Ποσώς μας ενδιέφερε η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην περιοχή μας. δεν μας συγκίνησε το ότι απέτυχε η προσγείωση του ελικοπτέρου και η εν συνεχεία μετάβαση στον προορισμό του.Αδιάφορο το πώς…, τα γιατί…, το τι…, το πού… και όλα τα ερωτήματα που πιθανόν γεννώνται από την επίσκεψη ενός υψηλού δημοσίου ανδρός! Τόσο που ακόμη και ως είδηση δεν εντυπωσίασε. Καλύτερα έτσι, παρά ο εκνευρισμός που προκαλείται από όσα ακούγονται δια στόματός του και φυσικά είναι χιλιοειπωμένα. Η επανάληψη όμως, ακόμη και στα μέρη μας, του περιβόητου… «λεφτά υπάρχουν» και εν συνεχεία το ερώτημα «τα 350.000.000 δις Ευρώ πού πήγαν όμως…;» ξεσήκωσε την οργή των περισσοτέρων. Φαντάζομαι, διότι ο χλευασμός έγινε πλέον κατεστημένο απέναντι στον πολιτικό λόγο. Απορία ψάλτου βηξ! Όχι τον Πρωθυπουργό δεν τον έπιασε «βηξ» ούτε καν ερυθρίασε το πρόσωπό του ξεστομίζοντας με ευκολία την κοροϊδία και την πλάνη.
Εμάς τους πολίτες τολμάει να ρωτάει που πήγαν τα δις; Ακόμη και τα πλακάκια της δικής μας πλατείας, έστω κι αν μας ήρθαν από την μακρινή Ινδία, είναι ενημερωμένα κι αν μπορούσαν να μιλήσουν σίγουρα θα έδιναν την απάντηση στο ερώτημα (!!!) του κ. Παπανδρέου. Κανένας Έλληνας υπήκοος, πλην των όσων ενήργησαν και συνήργησαν στην «λεηλασία» (η μόνη λέξη που ταιριάζει) της χώρας, δεν αμφιβάλλει για το πού πήγαν τα λεφτά.
Στο μεγάλο φαγοπότι της αδιαφάνειας, της σπατάλης, της μίζας, της λαμογιάς και των προνομιούχων μακρυχέρηδων. Όλων όσων επί τόσες δεκαετίες «άρμεγαν» τον κρατικό κορβανά και στην καλύτερη περίπτωση πετούσαν ένα ξεροκόμματο στον λαό. Αυτό που ο Πρωθυπουργός απηύθυνε ως ερώτημα στο… κοινό, είναι πρωτάκουστο. Αυξήθηκε επιπλέον η δυσαρέσκεια, το μένος, η αγανάκτηση καθώς και η εμετική διάθεση.
Κι ενώ μας διαβεβαιώνει η κυβέρνηση για τις «ονειρικές» ευεργεσίες των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων, που προτίθεται να συνεχίσει, ώστε να επέλθει η κοσμογονία διαρκούσης της κρίσης και μετά αυτήν εποχής, εμφανίζονται φαινόμενα του παλαιού καθεστώτος διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, τα οποία ξέφυγαν ως φαίνεται της προσοχής των… μεταρρυθμιστών.
Ας μάθουμε επιτέλους αν από τις περικοπές στους μισθούς του δημοσίου εξαιρέθηκαν ή όχι οι μισθοί των υπαλλήλων της Βουλής. Άλλωστε τώρα ανακάλυψαν, εν όψει του ενιαίου μισθολογίου, πως οι μισθοί στο δημόσιο διαφέρουν από υπουργείο σε υπουργείο. Δηλαδή τόσα χρόνια, είκοσι του ΠΑΣΟΚ, πεντέμισι της Ν.Δ. και δεκαεπτά μήνες διακυβέρνησης πάλι από το ΠΑΣΟΚ, η υπνηλία έως και λήθαργος των κυβερνώντων κρατούσε καλά. Δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν ερευνούσαν, δεν ρωτούσαν, παρά μόνον αυγάτιζαν τα χρέη οδηγώντας το τιμόνι της χώρας με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.
Σαν να μην φθάνουν όλα όσα αποτελούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της ιστορικής εποχής μας, έχουμε και τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης πως στο κοντινό μέλλον θα απεμπλακούμε από τα γρανάζια της κρίσης, των χρεών και των οπών των ελλειμμάτων. Μόνοι τους τα λένε, μόνοι τους τα ακούν. Αυτό είναι το μόνο που αγνοούν και θεωρούν πως μπορούν να πείσουν τους πολίτες πως το μαύρο είναι άσπρο.
Την μαυρίλα με την οποία έβαψαν τα ελληνικά νοικοκυριά, εθελοτυφλώντας δεν την αποδέχονται και περιμένουν να ακούσουν το Ωσαννά, όταν περιδιαβαίνουν στην περιφέρεια. Αμ δε!
