«Ανάλογα με τις εποχές να βρούμε τους βηματισμούς μας! Παρ’ όλο που οι εποχές είναι δύσκολες, πρέπει να σηκώσουμε το ανάστημά μας και να αισιοδοξούμε !!!».Τάδε έφη, όχι φυσικά ο Πρωταγόρας, αλλά ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης κ. Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος εμφανίσθηκε σε τηλεοπτικό πρωινό παράθυρο άκρως αισιόδοξος και χαμογελαστός.
Αλήθεια ζούμε στην ίδια χώρα, μιλάμε την ίδια γλώσσα, αντιλαμβανόμαστε το ίδιο τα τεκταινόμενα και διαδραματιζόμενα στην χώρα, βιώνουμε τον ίδιο τρόπο ζωής ή βρισκόμαστε στα πρόθυρα του παραλογισμού; Όχι βέβαια. Όλοι γνωρίζουν, στα λόγια όμως, τις επιπτώσεις του εγκλωβισμού των πολιτών (ιδίως των χαμηλών κοινωνικών τάξεων) στα σκληρά οικονομικά μέτρα, στην πράξη όμως δεν μπορούν να αντιληφθούν το βάθος του βαράθρου στο οποίο έχουν ρίξει τους ευαίσθητης ηλικίας και αποδοχών πολίτες. Χαμόγελο; Παύει πλέον και η αναζήτησή του. Δεν συναντάται ούτε και στην «καλημέρα», παρά μόνο στο Πρωθυπουργικό Face και σε ορισμένους του πολιτικού χώρου. Παρ’ ότι ο κ. Παπανδρέου ομολόγησε πως έγιναν περικοπές της τάξεως του 20% στις μηνιαίες αποδοχές του, εν τούτοις το χαμόγελο είναι παγιοποιημένη έκφραση και το περιφέρει ως προσόν σε κάθε εμφάνισή του. Θα ήθελε ο πολίτης να γνωρίζει πόσα εισπράττει ο Πρωθυπουργός, έστω και μετά τις περικοπές, για να συγκρίνει την «χασούρα» της δικής του τσέπης με αυτήν του Προέδρου της Κυβερνήσεως.
Διότι άλλο είναι να κλαις καθισμένος σε ένα… τρίκυκλο, υπό συνθήκες παντός καιρού κι άλλο να… χαμογελάς ή να κλαις μέσα στην Πρωθυπουργική λιμουζίνα! Υπάρχει διαφορά επιπέδου, που δεν ισοσκελίζεται σε ουδεμία περίπτωση. Και έχουμε τα δύσκολα μπροστά μας. Την φρίκη ίσως.
Οι εξεγέρσεις εναντίον των καθεστώτων σε Αίγυπτο και Λιβύη, πέρα από τα χιλιάδες θύματα θα επιφέρουν επιπτώσεις όχι μόνο παγκοσμίως, αλλά κυρίως θα επηρεάσουν την Ευρώπη με πρώτη χώρα την Ελλάδα, ως την πλέον κοντινή περιοχή και αυτήν που ουσιαστικά είναι ο «διαρρηγμένος» κρίκος στην αλυσίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κατ’ αρχάς η κινητήρια δύναμη, ο «μαύρος χρυσός» ήδη άρχισε δίχως λαχάνιασμα την ανοδική πορεία της τιμής του, συμπαρασύροντας και τα παράγωγά του. Αν τα όσα συμβαίνουν στην Λιβύη θεωρούμε πως είναι μακριά από την πόρτα μας, ας μη ξεχνούμε πως το «ντόμινο» σε οιανδήποτε μορφή του, μπορεί να σπρώξει με ευκολία στην πτώση και τον επόμενο, τον μεθεπόμενο και βάλε. Ιδιαιτέρως, όταν οι οικονομίες των χωρών βασίζονται στην εύνοια του υπεδάφους τους και έχουν την εξ’ αυτού ευχέρεια να χειρίζονται την τιμή του πετρελαίου διεθνώς και να πρωτοστατούν στο «στάτους κβο» από θέσεως ισχύος, διαφεντεύοντας και τις τύχες των άλλων χωρών.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία να αναλογισθούμε τις συνέπειες της ραγδαίας ανόδου της τιμής του πετρελαίου στην χώρα μας, που η διαρκής οριζόντια «αφαίμαξη» δημιούργησε επί πλέον πολίτες της ένδειας και τις προσεχείς συνθήκες διαβίωσης, που το μόνο σίγουρο είναι πως μαζί με την επιβολή νέων μέτρων θα… μειώσουν τον πληθυσμό της χώρας, με αντάλλαγμα την δήθεν ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Η αισιοδοξία κ. Σκανδαλίδη και την εξ’ αυτής καλή διάθεση θα μπορούσε να την οικειοποιηθεί ο Έλληνας πολίτης μόνο αν ήταν κρετίνος. Στην παρούσα κατάσταση όμως, ευτυχώς διαφεύγει της ηλιθιότητος στην οποία θα βόλευε όλους όσους αποφασίζετε γι’ αυτόν, δίχως την συναίνεσή του, και τον κατατάσσετε εκεί όπου εσείς θέλετε. Διότι αποφύγατε όλοι να αποδώσετε δικαιοσύνη και να τιμωρήσετε τους ενόχους. Το εξιλαστήριο θύμα βολεύει, όπως και να ‘χει σε κάθε περίπτωση.
