Στον αστερισμό του παραλόγου…

Γράφει η Ντιάνα Τσερβονίδου
Οι τρεις στους πέντε Έλληνες δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, όσον αφορά τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, σύμφωνα με στοιχεία μια πρόσφατης έρευνας. Το γεγονός είναι γνωστό στους περισσότερους, εκείνο, βέβαια, που δεν είναι γνωστό, είναι πως θα καταφέρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να ορθοποδήσουν, γιατί τα υπάρχοντα στοιχεία προμηνύουν ένα ακόμη πιο δύσκολο οικονομικό μέλλον. Με τον Γιώργο πρωθυπουργό, είναι εξασφαλισμένη η αγωνία μας για το αύριο. Όχι, βέβαια, ότι υπάρχει κανείς, πιο άξιος, να αναλάβει τις τύχες μας. Όλοι τους βράζουν στο ίδιο καζάνι. Προς στιγμήν, σου μοιάζουν λίγο καλύτεροι από τους προηγούμενους, αλλά αυτό μέχρι να πάρουν τα «ηνία» του κράτους... Τότε είναι που καταρρίπτεται ο μύθος, για άλλη και φορά.
Το θέμα μας δεν είναι οι πολιτικές δυνάμεις του κράτους, αρκετά ασχοληθήκαμε με αυτές, αλλά ο πολίτης της χώρας. Ο ταλαίπωρος αυτός άνθρωπος, που δεν ξέρει τι του γίνεται, αυτού ξυπνάει κάθε μέρα με την αγωνία, για το τι άλλη έκπληξη του επιφυλάσσει η κεντρική διοίκηση.
Ο μήνας τρέχει, τα έξοδα μεγαλώνουν, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρεται για σένα. Παλεύεις εντελώς μόνος σου με τους «δαίμονες» σου, και όπου δαίμονες βλέπε οικονομικά βαρίδια που σε φέρνουν σε απόγνωση…
Τι να κάνεις, όμως, η ζωή συνεχίζεται και εσύ πρέπει να την ακολουθήσεις σε όλα τα μονοπάτια της, όσο κακοτράχαλα και αν είναι αυτά. Περιμένεις απαντήσεις, αλλά από ποιόν; Μήπως από την κυβέρνηση; Αστειάκι… Η κυβέρνηση, ήδη, ετοιμάζει τις βαλίτσες της, το θέμα είναι πότε θα γίνει η μεγάλη έξοδος. Θα αφήσει και τίποτα όρθιο, όταν φύγει; Ρητορικές ερωτήσεις που ψάχνουν για απαντήσεις, αν και χωρίς λόγο. Καμένη γη, αυτό είναι που θα μας αφήσουν. Στην συνέχεια θα έρθουν κάποιοι άλλοι, για να αποτελειώσουν το έργο των πρώτων… Ένας φαύλος κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ. Τι και αν το παιδί σου σε ρωτάει επίμονα, πότε θα έρθουν καλύτερες μέρες και θα μπορέσετε επιτέλους να ζήσετε πιο άνετα σαν οικογένεια.
Δεν υπάρχει τίποτα, πέραν της αβεβαιότητας, την οποία έχουμε συνηθίσει ως μέρος της καθημερινότητάς μας. Δε βαριέσαι βρε αδελφέ, θα έρθουν πάλι οι εκλογές, δε θα έρθουν…