Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή του κακού. Αποδίδοντας και τις ευθύνες των Ελλήνων που ως απλοί πολίτες και δίχως πολλή σκέψη άλλαξαν συνήθειες και τρόπο ζωής. Η νέα κοινωνία διαμορφώθηκε με τα δυτικά πρότυπα. Η Ελλάδα γνωστή από την αρχαία φιλοσοφία, τέχνη και γράμματα, υπήρξε το «λίκνο» του πολιτισμού και πολύ αργότερα το «ανάκλιντρο» πάνω στο οποίο, όχι απλώς αναπαύθηκαν, αλλά επαναπαύθηκαν οι σύγχρονοι Έλληνες, θεωρώντας πως δικαιούνται να παραμείνουν… στάσιμοι, αφού υπήρχε η μοναδική υποδομή. Αυτή του αρχαίου πολιτισμού.Η υπερκατανάλωση αγαθών, τα σπίτια, τα αυτοκίνητα, οι «βάρκες» (παντός μεγέθους και ανέσεων) και γενικώς το απότομο σάλτο με την αιτιολογία της ποιότητας ζωής, δημιούργησαν τάσεις ανταγωνισμού μεταξύ των πολιτών. Ένα διαρκές κυνήγι, όχι του μεροκάματου, αλλά του «θησαυρού» που κατέχει ο διπλανός και ο παραδιπλανός.
Ξεφύγαμε όλοι εντελώς, αγνοώντας την ματαιότητα της υπερβολής. Έτσι φθάσαμε στο σημείο να ισχυρίζονται οι Ευρωπαίοι πως «δουλεύουμε για να ζούμε» ενώ αυτοί «ζούνε για να δουλεύουν»! Καρφί στο μάτι τους.
Η κακή εικόνα συμπληρώθηκε με τον τρόπο διασκέδασης, τη εφευρέσει της μπουζουκοδιασκέδασης, του σπασίματος πιάτων, ως είδος σπονδής στον Διόνυσο (να μη ξεχνάμε και τους αρχαίους ημών…) και τα παραδοσιακά γκουρμέ γι’ αυτούς και φαγητά για εμάς, τζατζίκι, μουσακάς ή μουζάκα και σουβλάκια.
Κι αντί να χαιρόμαστε, να προωθούμε και να προβάλλουμε τον Όμηρο, χαιρόμαστε με τα μπουζουκοτράγουδα και την επίδειξη του λικνίσματος των λαγόνων σε ρυθμούς οριεντάλ, λες και ζωντανεύουν οι οδαλίσκες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η Ελλάδα είχε πλέον κράχτη πολιτισμού τα «γαλάζια» νησιά, που μαζί με την νέα τύπου ασύδοτη διασκέδαση προσήλκυαν και προσελκύουν τις ορδές των βάρβαρων τουριστών, που όταν επιστρέφουν στην χώρα τους διαφημίζουν περισσότερο την κραιπάλη που ζουν στην χώρα μας, παρά τα αρχαία μνημεία. Ας μη μας κακοφαίνεται.
Η διεθνής οικονομική κρίση ενέσκηψε απρόσμενα, όπως απρόσμενα έβγαλε στην επιφάνεια τα χρέη και τα ελλείμματα που συσσωρεύονταν επί χρόνια και πλήθαιναν από τις κυβερνήσεις της χώρας, συνηγορούντος και του «σπορ» των ξύπνιων οπαδών του πλουτισμού, που φοροδιέφευγαν και μετακινούσαν τα «λάφυρά» τους υπογείως, δίχως ποτέ κανείς να ενδιαφερθεί, να ψάξει, να ρωτήσει και να τους οχλήσει, ώστε να εισπράξει τα νόμιμα και χαρακτηρισθέντα πλέον ως προϊόντα κλοπής του δημοσίου.
Η εγκλωβισμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου δικαιολογεί εαυτήν ως ευρισκόμενη σε άγνοια της πραγματικότητας των στοιχείων, που οδήγησαν την χώρα στο έσχατο σημείο της οικονομικής εξαθλίωσης. Ανεπίτρεπτο!
Οι ευθύνες των πολιτών εντοπίζονται στην ευπιστία της πλάνης, με τις εξελισσόμενες ανέλπιδες προσπάθειες «κουκουλώματος» από την κυβέρνηση. Όπως επίσης και η ελαχιστοποιημένη αντίδρασή τους, προς την επιβολή των μέτρων του μνημονίου στις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες πληθυσμού, που κλήθηκαν να πληρώσουν αναίτια και μάλιστα «αυθορεί και παρά χρήμα» τα σπασμένα των ά…ά…ά…λλων, που διέφυγαν των ευθυνών τους απέναντι στην χώρα και παράλληλα «θάφτηκαν» δίχως να λογοδοτήσουν. Έτσι η προσγείωση στην πραγματικότητα του σήμερα ήταν άκρως απότομη, αφού δεν πρόλαβαν οι πολίτες να συνειδητοποιήσουν το ύψος του βαράθρου στον οποίο τους έσπρωξε η κυβέρνηση του μνημονίου.
Ε! λοιπόν δεν είναι ότι καλύτερο να σου πάρουν με το «έτσι θέλω» τα αγαθά με τα οποία έμαθες να ζεις,
