Δικαίως οι λαθρομετανάστες με τα αποστεωμένα πρόσωπα, ήταν αισιόδοξοι για το αποτέλεσμα της απεργίας πείνας στην οποία προέβησαν, διεκδικώντας τα παράλογα. Αυτά για τα οποία ούτε οι νόμιμοι Έλληνες μετανάστες του εποχής του ’60 θα τολμούσαν να διεκδικήσουν και μάλιστα με εκβιαστικό τρόπο, από τις κυβερνήσεις των χωρών στις οποίες μετανάστευσαν.Ίσως κάποιος προβάλλει το επιχείρημα πως οι χώρες αυτές προνοούν για τα αυτονόητα. Εξαρτάται. Έχουν όμως τρόπους καταστολής παρόμοιων φαινομένων, ώστε το αποτέλεσμα όσο σκληρό κι αν φαίνεται, εν τούτοις αποβαίνει υπέρ των γηγενών και νομίμων κατοίκων της χώρας τους.
Η έκβαση της απεργίας πείνας στο μέγαρο Υπατία θα χαραχθεί ως επιτυχής αγώνας των παράνομων «εισβολέων» στην χώρα. Πλην των 100 ατόμων που θα νομιμοποιηθούν άμεσα, οι υπόλοιποι θα βρίσκονται υπό καθεστώς αορίστου ανοχής και με την ευχέρεια να πηγαινοέρχονται ελευθέρως στην χώρα τους. Βεβαίως θα τους χορηγηθεί άδεια εργασίας (!) και άλλα απαραίτητα έγγραφα. Όλα αυτά βασισμένα στον ανθρωπισμό ή επί τον διεθνή όρο «ουμανισμό», που διέπει την κυβέρνηση, αφού οι δηλώσεις περί αιτιολόγησης των αποφάσεών της, αναφέρονται στο «ανεκτίμητο» και «αδιαπραγμάτευτο» της ανθρώπινης ζωής.
Το «ανεκτίμητο» ναι, το «αδιαπραγμάτευτο» πού βρίσκεται; Να το μάθουν και οι πολίτες, διότι μέχρι σήμερα γνώριζαν πως το «διαπραγματεύομαι» με την προσθήκη του –α-, ακυρώνει τις συνομιλίες με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας! Παίζω με τις λέξεις; Όχι βέβαια. Η ουσία είναι πως πρέπει να χρησιμοποιούν την κυριολεξία, για να υποστηρίζουν πως μιλάμε την ίδια γλώσσα. Δηλαδή τα ελληνικά.
Η αποδοχή των βελτιωμένων προτάσεων της κυβέρνησης επί της νομιμοποίησής των απεργών έγινε με ενθουσιασμό και κατόπιν διαλλακτικότητος, ίσως και υποχωρητικότητος. Συζητήσεις, απαιτήσεις, διεκδικήσεις των απεργών στην άτεγκτη πολιτική του ΠΑΣΟΚ! Κατ’ αρχάς και προς δημιουργίαν εντυπώσεων.
Ο δυναμισμός (;) της κυβέρνησης ως χρήση στάχτης στα μάτια των πολιτών. Η υποχωρητικότητα, όμως εμφανίσθηκε με το αποτέλεσμα. Βάσει αυτού αναρωτιόμαστε, γιατί οι υπόλοιποι πολίτες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την «αδιαλλαξία» της κυβέρνησης, η οποία αδιαφορεί για τις διαμαρτυρίες των πολιτών, οι οποίοι το μόνο λάθος που έκαναν και κάνουν κάθε τέσσερα χρόνια, είναι να στέλνουν στην εξουσία πολιτικούς του ψεύδους, της πλάνης, της αδιαφορίας και της ανικανότητας στην τακτική της γροθιάς πάνω στο τραπέζι.
Επιπλέον η έλλειψη διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης στο μείζον θέμα του χρέους καταδεικνύει πως ο πρωθυπουργός αντιδρά έναντι των απαιτήσεων της τρόικας μόνον εντός της χώρας, ενώ εκτός άγεται σύμφωνα με τις επιταγές της, υιοθετώντας την υποτέλεια ως μόνη λύση.
Επανέρχομαι στο θέμα των λαθρομεταναστών. Η απόφαση της κυβέρνησης για βελτιωμένες προτάσεις ανάβει το πράσινο φως στην παράνομη είσοδο στην χώρα και ίσως ευκαιρία σε συγγενείς των ήδη «νομιμοποιημένων», επ’ αόριστον καθεστώς ανοχής να έρθουν για εγκατάσταση στην «διαλλακτική» Ελλάδα. Εμάς μας ρώτησαν; Πρώτα συντηρείς την οικογένειά σου και ύστερα στηρίζεις και σιτίζεις τους εκτός. Ή αν θέλετε, πρωτίστως λύνεις τα του «οίκου» σου και ακολούθως τα των άλλων.
Πώς λοιπόν μαζί με το «χρέος» και τον διαρκή «δανεισμό» να μη μεγαλώνει και η απαξία των πολιτών , έναντι όσων έχουν ρόλο «ηνίοχου» του εθνικού άρματος;
