Το κάπνισμα και τα παρατράγουδά του!Καπνιστές και μη καπνιστές σε αντιπαράθεση και το κράτος αμήχανο να προσπαθεί να συμμορφώσει τους πολίτες και να τους καθοδηγήσει στην οδό της… αρετής (προσόν, για τους νομοταγείς πολίτες) δια της «υπακοής»! Επί ματαίω. Ο πρωθυπουργός όμως επανέφερε την αυστηρότητα και την απόλυτη τήρηση του νόμου περί απαγόρευσης του καπνίσματος, ξεσηκώνοντας επαγγελματικές τάξεις και καπνιστές, που αρνούνται την απαγόρευση του καπνίσματος, ως μέσον καταστολής του.
Μεσοβέζικη λύση ανύπαρκτη, έτσι ασχολούνται οι περισσότεροι με το να βρουν τρόπους, ώστε κανείς να μην βγει αδικημένος. Βέβαια το τσιγάρο πολλές φορές είναι συνδεδεμένο με «σεκλέτια» και «καημούς», με αδιέξοδα και δυσκολίες, άρα ενισχύει την πλασματική εικόνα της ζωής και ξαστερώνει την μαυρίλα μέσα από τα δακτυλίδια του καπνού.
Κοντεύουν να χωριστούν στα δύο οι Έλληνες, από τις αντιπαραθέσεις και τις θέσεις που εκφράζουν για το κάπνισμα. Ας δούμε όμως την απαγόρευση από την αντιφατική της πλευρά.
Στην Ελλάδα καλλιεργείται ο καπνός που αποτελεί πηγή βιοποριστικού εισοδήματος για αρκετούς αγρότες. Όπως επίσης υπάρχουν και εργοστάσια τσιγάρων στα οποία απασχολούνται πολίτες. Αλλά και οι εισαγωγές και πωλήσεις τσιγάρων καλά κρατούν. Η κατανάλωσή τους στην χώρα μας είναι αυταπόδεικτη από τα σβησμένα αποτσίγαρα, που είναι διάσπαρτα στους δρόμους και στα πεζοδρόμια. Ένδειξη πολιτισμού; Το κάπνισμα ως γνωστόν είναι εθισμός. Δεν είναι δυνατόν να πωλούνται ελεύθερα τα τσιγάρα από την μια και από την άλλη να προειδοποιούνται οι πολίτες για τους κινδύνους που ελλοχεύουν με την χρήση του και την «μαύρη διαφήμιση» του θανάτου να αναγράφεται προειδοποιητικά σε κάθε πακέτο. Όπως δεν είναι δυνατόν, σε μια χώρα που μαστίζεται από την ανεργία, να παύσουν να λειτουργούν εργοστάσια, εισαγωγές, καλλιέργειες και επαγγέλματα που έχουν εμμέσως σχέση με το κάπνισμα. Δηλαδή χώροι αναψυχής, διασκέδασης, μπαρ, εστιατόρια κ.ά.π..
Τα κεσάτια, εξαιτίας της κρίσης και της απαγόρευσης του καπνίσματος, με συνακόλουθο τις απολύσεις προσωπικού, κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτα. Η έκθεση σε κίνδυνο της ζωής του καθενός εναπόκειται στην δική του βούληση, άρα κανείς δεν έχει δικαίωμα να τον κατευθύνει. Αυτό όμως εφάπτεται της άλλης πλευράς, αυτής των μη καπνιστών. Οι μη καπνιστές διεκδικούν τα αυτονόητα. Δεν δέχονται και δεν ανέχονται να αναπνέουν τα γκρίζα συννεφάκια της εκπνοής αιθάλης των καπνιστών. Ακούσια θύματα μιας συνήθειας που περιλαμβάνεται στις «κακές»!
Η διαμάχη έχει επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές και ίσως ανήκουν στα πλέον εμπεριστατωμένα, ώστε κανείς δεν μπορεί να ξεδιαλύνει με ποιον είναι. Με τον θύτη ή το θύμα; Οι λάτρεις και μανιώδεις καπνιστές γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους από την κακή συνήθεια που τους κρατά δέσμιους, είναι όμως δύσκολη έως αδύνατη η αποκόλληση από αυτήν.
Η Ελλάδα διατηρεί τα σκήπτρα στην κατανάλωση καπνού και είναι ίσως η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία δεν τηρείται η απαγόρευση του καπνίσματος, λόγω νοοτροπίας κυρίως, με την έννοια της αυθαιρεσίας στο κέφι του καθενός. Έτσι λοιπόν η λύση είναι δύσκολο να βρεθεί και να εφαρμοσθεί στην πράξη. Καμία πλευρά δεν υποχωρεί, με αποτέλεσμα να τσιτώνονται τα νεύρα και αρκετοί να… διασκεδάζουν.
Φ. Βλαχοπούλου
