Σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου, που αντιμετωπίζουν οι τρεις πρώην υπουργοί της ΝΔ έχει ήδη παραγραφεί. Η γνώμη του εισαγγελέα είναι ότι η Βουλή κακώς παρέπεμψε στη δικαιοσύνη τη συγκεκριμένη υπόθεση. Τον τελικό λόγο για την παραγραφή ή μη της υπόθεσης του Βατοπεδίου έχει - σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών - το Δικαστικό Συμβούλιο.
Όσο υπάρχουν, όχι άνθρωποι απλά, αλλά βουλευτές υπουργοί, υφυπουργοί και πρωθυπουργοί και όσο υφίσταται ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών», δεν υπάρχει περίπτωση να παύσουν να λειτουργούν χρονοβόρα οι νόμιμες διαδικασίες.
Τα αδικήματα των τελευταίων χρόνων τα οποία δημοσιοποιήθηκαν με τον χαρακτηρισμό «σκάνδαλα», δεν ξεκαθαρίζουν και δεν χαρίζουν την ικανοποίηση στους πολίτες, πως οι δρόμοι προς την δικαιοσύνη εφαρμόζονται σε ένα κράτος δικαίου που το χαρακτηρίζει η ισονομία, άρα λειτουργούν εξίσου για όλους μα όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες.
Για όσα συμβαίνουν όμως στον πολιτικό χώρο της χώρας, οφείλει ενίοτε ο αρμόδιος υπουργός ή υφυπουργός να «λογοδοτεί», υπεραμυνόμενος πάντα τα «έργα και τις ημέρες» των επιτεύξεων της δικής του κυβέρνησης. Έτσι αναφέρεται σε άρθρα, διατάξεις, παραγράφους και νόμους (με αριθμητική ονομασία πάντα), που θεωρεί πως οι πολίτες κατέχουν και είναι υποχρεωμένοι να αντιλαμβάνονται αυτού του είδους την επικοινωνία. Ως αυτονόητο!
Αυτό συνέβη με τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Καστανίδη, ο οποίος σε ενημερωτική εκπομπή αναφέρθηκε στις… επιτεύξεις της παρούσας κυβέρνησης, στον νέο νόμο «Περί ευθύνης υπουργών», που είναι έτοιμος θα ανακοινωθεί με την αναθεώρηση του συντάγματος στις 20 Μαρτίου 2011. Δηλαδή, επί δύο μήνες και κάτι μέρες ότι άνομο συμβαίνει στον πολιτικό χώρο, θα βρίσκεται υπό το ευνοϊκό καθεστώς της παραγραφής;
Ας δουν τι συμβαίνει στις πλέον ανεπτυγμένες και προχωρημένες κοινωνίες της Ευρώπης, όπου δημόσιοι άνδρες, κάτοχοι αξιωμάτων, δεν ευνοούνται σε καμία περίπτωση, όταν εμπίπτουν σε παράνομες πράξεις αλλά οδηγούνται στην νόμιμη οδό προς απόδοσιν δικαιοσύνης.
Ο κ. Καστανίδης κατ’ αρχάς «αφόρισε» το παρελθόν διαγράφοντάς το αυτοβούλως και δηλώνοντας πως «δεν έχει σημασία τι έγινε στο παρελθόν, σημασία έχει τι γίνεται τώρα»! Εννοώντας προφανώς το επιτυχές έργο της κυβέρνησης και την μεταρρύθμιση, που τόλμησε εφ’ όλης της ύλης να επιφέρει. Μήπως δεν ζούμε στην ίδια χώρα; Μήπως δεν μιλούμε την ίδια γλώσσα; Πιθανόν. Δεν είναι δυνατόν να εκθειάζεται η αναδιάρθρωση, όταν η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, πασχίζει και δεν κατορθώνει να κερδίσει την χαμένη αξιοπιστία της, δοκιμάζεται ως πειραματόζωο, δεν έχει ανάπτυξη, μαστίζεται από την ανεργία, πνίγεται από δανεισμούς και χρέη, βρίσκεται υπό καθεστώς κηδεμονίας έως ομηρίας και οι αρμόδιοι να βαυκαλίζονται και να προσπαθούν να πείσουν πως… «όποιος αξιωματούχος απέκρυψε φορολογικά στοιχεία, θα δημεύονται τα περιουσιακά του στοιχεία…! Κάντε υπομονή και θα δείτε»! Να χειροκροτήσουμε δηλαδή. Αυτό θα τα λύσει όλα.
Ξεχνούν πως το παρελθόν δεν διαγράφεται αλλά γράφει ιστορία, ιδιαιτέρως όταν οδηγεί σε εθνική κατάντια μια χώρα και έναν λαό. Η λύση δεν είναι η διαγραφή του παρελθόντος αλλά η διερεύνησή του, η απόδοση ευθυνών, το ξεκουκούλωμα όσων συνήργησαν στην άνευ προηγουμένου διασπάθιση δημοσίου χρήματος, στον εύκολο πλουτισμό προς ίδιον όφελος, στην διευκόλυνση και ευχέρεια απολαβών και σε όλα όσα μας οδήγησαν στα αδιέξοδα μιας στενωπού που συνθλίβει το βιοτικό μας επίπεδο διαρκώς. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε τις «κοτρόνες» που μας ρίχνουν κατά μέτωπο. Δοξάστε τους λοιπόν.
Φ. Βλαχοπούλου